“Hest t zeker ook al lezen!”
Buurman Jan was aanschoven veur zien kop kovvie en pakde, zo as gewoonlek, n homstok Grunneger kouke van t schoaltje.
“Wat mout ik volgens die lezen hebben?, vruig ik.
“Nou, in Laiwoarden binnen lu aan t zemeln over kontainers mit swientjeroze deksels. Dij binnen nait in overainstemmen mit d’omgeven vinden ze. Man, wat kin mie t nou schelen of deksels kouschietengruin, wupkoarentjeblaauw of knarriegeel binnen. Sommegen moaken zok ja overaal drok om. Dij kriegen al liefzere van aandermans moagswèlle.
Kiek, dat je joe drok moaken om n wolf dij op de Veluwe ronddoolt doar kin k nog inkommen. Dij schient doar al n mouflon doodbeten te hebben. Ik zeg die dit: Nederland is nait inricht veur wolven. En ook nait veur bevers. In Limburg hebben ze de komplede femilie van bevertje Boelo al verhuusd noar Annekuttenveen. Mor netuurfenoaten waiten t aal beter, ja. Dij geven dij “aaiboare” wilden t laifst vot n noam. Ik bin overaal vernummerd en dij exoten kriegen n noam in stee van n registroatsienummer.
Man, zo worden daaier ja vermìnselkt, net as Pukkie van ons swoagertje Tammo. Dij mag ook alles. Je kinnen bèst wies wezen mit joen daaier, mor dat wil nog nait zeggen dat dij d’haile dag mit n mutske op rondlopen mout of mit n bordje veur zok aan d’eettoavel zit. En as je n daaier ook nog n noam geven din goa je joe deraan hechten. Dat geldt veur mìnsen, daaier en ook veur dingen. Kiek, mien Griet is doar n veurbeeld van.”
“Tja, dij het inderdoad n noam en dus hestoe die doar netuurlek aan hecht,” zee ik begriepend.
“Nou ja”, zee buurman Jan, “vaarve hecht zok op kezienen, deuren en muren. Soms bladdert t wat òf. Mor zolaank je nog wat vaarve in de pot hebben kin je ja biestippen, nee din?
Kom, ik goa noar mien Griet. Dij is drok aan t kokkerellen. Mor even tussen die en mie: dat mag ainglieks gain noam hebben. Liflafjederij wordt t vandoage. Ik zol mien zegel doar nait aan hechten. Tjeu, tot aankommen moal.” En vot was buurman Jan.
Tja”, docht ik, “wonden kin j’ook hechten, mor voak hol je der wel n dèlle aan over…..”
“Schenk mie mor gaauw even n kop kovvie in, k heb hoast!”
Ik kon t nait òfkieken. Buurman Jan zat, veur k derop verdocht was, al aan de keukentoavel. “Wat nou”, zee ik. “Lu zo as wie huiven ja niks meer, wie maggen ja alles. Dat is t veurdail van op penzioun wezen. Duvel zit die toch nait op d’hakken?”
“Man, hol mie derover op”, reageerde buurman Jan vergrèld. “Ik mout votdoadelk weer thuuskommen. Mien Griet het mie de wacht aanzegd. Dij het lezen dat de moand september n populaire moand is om vrumd te goan. t Schient dat bie lu d’hormonen din t mainste jeuken. De tied tussen t ìnde van de zummer en t begin van t noajoar is slim in trek veur “van dizze op n vrizze”. Waist wel woardeur dat komt?”
“k Zol t nait waiten, mor as k t zo inschat kinstoe mie dat wel vertellen. Dien Griet het die t vast hoarfien uut de douken doan”, zee ik en ging der ais even goud veur zitten.
Buurman Jan vervolgde zien reloas. “Dat komt omdat mennegain der in de vekansie achter kommen is dat de knientjesdoagen aal meer betuun worden. Heur reloatsie is transformeerd in n REL-oatsie. Dus strunen der dizze moand op de waarkvlouer veul vrumdgangers rond. t Is ain en aal wupperij in direksiekoamers, kopieerhokken en mageziens. t Binnen deurgangshuzen veur tanga- en sliplozen. Mien Griet het doarom de teugels aanhoald. Lokoatsies boeten ons aigen haim binnen veur mie dizze moand taboe.”
“Doar kin k mie wel wat bie veurstellen. n Man mit n goddelk liggoam zo as doe is t prototype van n vrumdganger. Dien Griet het doarom alle reden om zok zörgen te moaken.”
Buurman Jan stapde noa ain kop kovvie gaauw op. Zien Griet haar hom goud onder stuur, ook al was t bie heur vast nait doaglieks sex, drugs en rock’n roll.
Tja, t kin soms vrumd goan in t leven……..
