“Elk moal weer schier, hier in dien toko. Ik bin aaltied vot aan de beurt. Dat was van de weke wel even aans.”

Buurman Jan nam d’eerste slok van de kovvie en was dounde om in zien hombe kouke te bieten.

“In welk kefee hest din wel zeten?” wol k waiten.

“Gain kefee, man. Ik zat in de wachtkoamer van t UMCG,” zee buurman Jan. “t Was der nogal roezemoezeg, omreden t was zo vol as n potje mit peren, dus mien geduld haar t slim te verduren. Man, t was net n hounderhok, zo wer der kwedeld.”

“Alle kwoalen kwamen zeker veurbie,” zee ik.

“Nee dat nait,” zee buurman Jan. “Der zat n doedel mit griepklachten. Joa, zai nuimde dat influenza, netuurlek. Je mouten ja mit de tied mitgoan, nee din! Nou in elks geval, t wicht haar t volgens mie goud te pakken. Zai zee dat zai zok mit heur snötneuze en troanende ogen nait vertonen kon op Joetjoep. Boetendes haar ze last van iemerghaid op de borst. En zai roggelde dat t proaten ook slim vermuiend was.”

“Volgens mie hest t nait goud verstoan,” zee ik. “Zai was vast influencer. Dat is op t heden in. Net as n vlògger.”

“Doe zegst t,” zee buurman Jan. “Nou, in elks geval kwam van t ain t aander. Noast heur zat n snokkel dij zee dat hai n uut-de-boksem-denker was. Doarbie haar e de tokus op alles en nog wat, zee hai. Nou, k mos vot denken aan maal Appie dij lestdoags bie ons in t dörp mit de boksem op d’enkels oppakt is. t Wicht zee dou dat zai kontenkrie eter was. Dou zakde mie de boksen hailendaal òf. Van n veganist haar k wel ains heurd, mor dit.”

“n Out-of-the-box-denker en n content creator zelst bedoulen,” zee ik. “Dij kieken wat roemer om zok tou as de gemiddelde mìns. Dat nuimen ze din: de focus op wat hebben.”

“Doe zegst t,” ging buurman Jan verder. “In elks geval meldde zok ook nog n supervraizer. Ik mainde te begriepen dat dij waarkte op d’iesboane in Heerenveen. Vraisland, ja. Dij zag derop tou dat t ies goud in kondietsie was en bleef. Hai was sjief eksekutief, wat dat ook wezen mag.”

“Supervisor en chief executive,” zee ik veurzichteg. “Dij is aargens de boas over.”

“Man, astoe t aal zo goud waist din goa k wel weer noar mien Griet,” foeterde buurman Jan. Dij het traauwens ook al van dij nijmoodse meneuvels. Sinds guster is zai de boas over onze home welness logistiek. Dat knapde ze mie der even veur dou ze mie bestelde dat ik de boontjes knippen mos en ik tegensputterde. Ik zee dat ik frielanser was. Nou, dou waren de roapen goar. Mor ik woag t terop. Tjeu!”

Buurman Jan slofde op huus aan. Op weg noar n nije wellness-ervoaren.

Mor t haar wel wat vlogger kind……