“Du hast deine Strumpfhose nicht ausgezogen…..”

Dij zin herinner k mie nog, as k weerom denk aan n vekansie in t Swaarde Woud. n Meroakel schiere streek in Zuud-Duutsland woar de gekte van t doaglieks bestoan totoal overvleugeld wordt deur d’indrokwekkende schoonhaid van stilte en netuurschoon.

t Was in de zummer, dus t was nait recht de tied van Strumpfhosen of zokswat. De vraauw en ik gingen op n deurdeweekse oavend noar n bioskoop in de buurt van t hotel. t Bleek dat ter mor ain film draaide: Ach, jodel mir noch einen. Wie gingen der vanuut dat t n meziekfilm wezen zol. Jodeln was nait bepoald ons genre, mor as je joe op n oavend wat vermoaken willen, omdat t in t hotel dood ketoen is, din wil je t oaventuur wel ais opzuiken.

De film haar letterlek en figuurlek niks om t lief. Dat t wicht vergeten was om veur t “jodeln” heur panty uut te trekken, was ain van d’hoogtepunten van de film. Wie haren echter n schiere vermoakelke oavend en konden zodounde tegen n zwoule nacht in t hotel.

Vrouger was t nait de gewoonte dat j’op vekansie gingen. As je al ais n moal gek deden, din ging je op de solex noar n hoge bulde in Schipbörg of ging je wat verder weg noar de Rezerbelten. n Hunebed was doudestieds nog n attraksie.

Tegenwoordeg zuiken lu heur dieverdoatsie voak in t boetenlaand, omreden t weer is in aigen
laand n te ongewizze faktor. Zai liggen laiver in heur aigen swait te poesten en te stìnnen in n laand woar mit grode woarschienlekhaid de zunne d’omgevenstemperatuur opjagt tot ver boven de vatteg groaden. En gezain d’onvaailege sitewoatsies en draaigende terroristische aansloagen worden lu wat
veurzichteger in t kaizen van heur vekansiebestemmens.

Mor overaal kin joe t onhaail tegemuide treden. Doar huf je nait ver veur te raaizen. As t al gain spoukrieder is, din kin t wel n verwarde man wezen dij joe de griezel over de graauwel lopen dut. Veur zoksoort lu het onze regeren tegenwoordeg nait aal te veul geld meer over, dus de kans dat j’aine in t wild trevven is groot.

Alhouwel: lestdoags wer buurtgenoot Jannes verrast mit n bezuik van twij manlu in widde jazen. Ik luit net d’hond uut en aanschaauwde t kaberet. Jannes was al joaren ale doagen in de weer mit zien snijschoeve. Mor dat dee e nait allìnt as der snij lag. Hai kraabde ook op zunnege en waarme doagen mit zien metoalen vertuut over stroaten en wegen. Dat gaf in de buurt nogal veul geluudsoverlast. Noa talloze woarschaauwens en bezuiken van de plietsie haren ze van hoger haand besloten Jannes n zetje op te baargen. De baaide manlu vruigen Jannes vrundelk om mit te kommen. Mor dij wer vergèld en zee dat dij zoesklötten in heur widde polten oprötten konden. En as ze nait gaauw votgingen din ging e in ploats van schoeven aan t streuen. “En dat is slim slecht veur t milieu,” heurde k hom nog bölken.

d’Hond trok intuzzen aan de raime en ik luip doarom deur. Achter mie heurde ik Jannes nog wat ondudelke strötgeluden uutkroamen dou de manlu hom bie zien schobbejakken grepen.

Vergisde ik mie nou of was Jannes tiedens zien gespeer aan t jodeln sloagen…….