Buurman Jan – vergees

“Wie goan dit joar nait op vekansie. t Is overaal ja smoordrok, man. In vertrekhallen van vlaigvelden mout je tegenwoordeg ook al nait wezen. n Mieghommelnust is der niks bie. En op fietspoaden binnen ook overaal files. Nee, wie blieven lekker thuus, mien Griet en ik. Op t prikbord bie Berend Bongel zien Super hebben wie ons aanprezen as ‘kontainerkoppel’. Das n begrip dij ikzulf opbedocht heb. Wie zetten de kontainers van lu dij op vekansie binnen veur heur huus en weerom en wie letten op de toene. De mainste lu goan ja mit volle kontainers vot. Wie zörgen derveur dat ze leegd worden. En as extroa service hollen wie de grasrobotmaaiers ook in de goaten. Kiek, in dizze tied mout je joe sosioal opstèllen. Veul lu waiten ja nait meer wat dat is. Mor wie wel.”

“Zo, dat is nait mis,” zee ik.

“Inderdoad,” ging buurman Jan verder. “Wie hebben hail wat responzen kregen. Zo nuim je dat as lu reageren. En t mooie is dat wie de vruchten en de gruinten van de vekansiegangers veur onszulf oogsten. Dat zit in t kontrakt om t zomor ains te zeggen. Zo’n ‘kontrakt’ sloeten wie din ook allìnt òf mit lu dij n gruintetoene hebben.”

“Tou mor, en dat in de tied van aarten, bonen, praai, temoaten, komkommers…..”

“En bloumkolen, spinoazie, melounen, siepels, nuim mor op,” vulde buurman Jan aan. “Zo hebben wie de kommende 3 moanden de beschikken over d’opbrengst van 17 toentjes. n Kwestie van plannen en loos wezen. Mien Griet en ik kinnen de kommende moanden in wezen elke dag vrij dikkedakken. En wat ter over is wecken wie in of doun we in diepvries. Onze vekansietied is dus zo goud as vergees. En as t schier weer is zuiken wie, as baarmtoeristen, n stee op woar veul te zain is. Dat kost ons ook niks. Mörgen zitten wie langs de N33 te kieken noar aal dij TT-gangers. Mien Griet trekt ons thee van de muntplanten van Tinus Dontje en onze toetjes moaken wie vanoavend alvast kloar mit rebaarberplanten van Jan Snorre. Zo’n dag kost ons dus ainglieks ook niks.

Mor goud, ik goa weer noar mien Griet. Ik hoal nog even wat sloakroppen uut de toene van Tammo en Dientje Tepper dij op dit mement verzoepen op n camping in Noorwegen. Mien Griet moakt ter dammeet n gruingerecht van en dij mommeln wie mörgen lekker mit ons baaident op. Tjeu!”

En vot was buurman Jan. Hai en zien Griet haren t loos bekeken, omreden Jan en Alleman wollen noa de Coronatied de wiede wereld weer in. t Kost n poar sìnten mor din hejje ook wat.

Alhouwel: t bliekt wel dat, as je loos binnen, n vekansie sikkom niks kosten huft…..