
Störm

“Man, wat bist ja op tied vandoage. Het dien Griet die der uutzet?” Buurman Jan was oardeg op tied aanschoven veur zien kop kovvie en hompie kouke.
“Nou nee, dat nait,” zee buurman Jan. “Alhouwel: kovviebonen knapden net wel bie ons in t tromke. En din wait je t: der komt n beste poeste wind. En veur je de wind van veuren kriegen kin je beter mor even zörgen dat je uut de wind kommen. Boetendes, wie hebben ook ja net Dudley en Eunice op de kovvie had. Man, wat ging t ter heer. Mien Griet is gelokkeg nait zo dun as n windhond. Aans was zai mie votwaaid. Mor as zai de kop wat kloeterg het kin t ter wel ains mit störms geweld aan tougoan. Tja, vandoage is zo’n dag.
Ach, t haar minder kind. Je zollen mor traauwd wezen mit n havvel as Glenda Grees. Dij het ja veul te veul noten op zang, man. Dat is n soort Maradonna mor din bie d’artiesten. Dat soort types kin stoer omgoan mit roem en weelde. Nou, doar is mien Griet n dikke scheet bie. Wat zeg ik: t is gewoon n schiere griet. En dat is n komplement. Mor ja, as je zeggen zollen: Glenda Grees, dij griet, is n maal hibbel, din krigt ‘griet’ n negatieve betaiken.”
“Joa, doe hest t trovven mit dien Griet. Dat haar inderdoad minder kind. Zai het ook ja n noam om groots op te wezen,” zee ik.
“Inderdoad,” zee buurman Jan. “Wat noamen betreft, ja. As je dingen n noam geven goa je joe der aan hechten. Din ropt elke konfrontoatsie emootsies op. As je bieveurbeeld joen dreuge worst, dij bie joe in de kaaste ligt, Knakkie nuimen goan, goa je elk moal as je de deure opentrekken dij worst hail aans bekieken. Din knakt ter wat in joe en din is dit meschain wel joen leste dreuge worst wèst, omreden as je emootsioneel roakt worden, waarkt dat op joen gemoud. Der schient op de Veluwe n wolf rond te dolen mit de noam Keres. Man, elk is bie alle instansies vernummerd, mor zo’n wolf krigt n noam. Zo worden daaier ja vermìnselkt. Net as Moppie van swoagertje Eppo. Dij mag alles. Dij lopt d’haile dag mit n mutske op. t Zol mie niks verboazen as dij Keres op n dag deur wolfaanbidders in t pak stoken wordt. Dij waiten ook ja dat, as je daaier n noam geven, je joe deraan hechten goan. Dat geldt veur mìnsen, dingen en daaier. Mien Griet is doar n goud veurbeeld van. Kom, ik goa even kieken of störm Griet bie ons thuus wat liggen goan is. Tjeu…..”
De noamen van störmen worden din wel in alfabetische volgorde vergeven, mor Buurman Jan haar de ‘F’ in alle konsternoatsie bliekboar even oversloagen. Störm Griet haar de wind deronder….
t Waark blift in de wereld en wie goan der uut. Das woar, mor wil je nait aal te vroug boeten de boot valen zal je t waark nait links liggen loaten kinnen. Je mouten wat uut stro zetten, want van de wind kin je nait leven.
Tja, wind……
Der binnen lu dij aaltied as de wind aan t waark goan. Waark is noamelk wind op heur meulen. En as t heur din ook nog veur de wind gaait, din hebben ze hailendaal reden om as de wind te lopen. Mor bedenk wel: veur de wind binnen t nait aalmoal scheuvellopers.
Nou is d’aine wind d’aandere nait. n Gulle wind kin je beter mor nait tegen hebben, en as je de wind van veuren kriegen bin je veul wieder van huus. Ook Veendammer wind is nait te begeren. Och, ie kinnen ja aaltied nog n wind loaten, nee din. Loat in elk geval de wind nait deur d’hekken waaien. En wat ook nait deugt? n Krimpende wind, floitende vraauwlu en vechten tegen windmeulens.
Nou wait ik wel: dij nait woagt, dij nait wint, mor veur je der op verdocht binnen wait je nait meer uut welke windstreek de wind waait. Alhouwel: vandoage komt e veurnoamelk uut t westen……