Buurman Jan – Ring Of Fire….

“t Zol aal inkluzief wezen. Je zollen niks te kört kommen ston der in d’avvetìnsie. En elke oavend zol der swingende meziek wezen….”

Buurman Jan zat aan de keukentoavel te vertellen over zien oepke noar Sicitoalië, zo as hai dat zee. Doar haren hai en zien Griet vierd dat ze vatteg joar leden traauwd waren.

“Mien Griet haar spesioal n nij badpakje kocht,” vervolgde buurman Jan. “n Kleureg geval mit nait aal teveul stof en mit fleurege ananasmotieven. Zulf haar k mie der n biepazende zwemboksem bie aanschaft. k Haar in dij zwemtoko eerst aine mit bananemotieven aanpaasd, mor dij ston mie nait aan. Ain van de bananen zat op n maal stee. k Heb din wel n goddelk liggoam, mor k heb gain zin in lollege opmaarkens.”

“Woarom ging j’ainglieks noar Sicilië?”, vruig ik.

“Nou, mien Griet en ik hebben mekoar doudestieds kinnen leerd op n dansoavend veur allainstoanden,” zee buurman Jan. “Op Buona Sera van Luis Prima dansten wie doudestieds eerst nog wat lös-vast, mor dou “Bei Mir Bist Du Schön” klonk wuiren de liggoamelke kontakten al wat intenziveerd. En bie de nummertjes van Bennie Goodman en Glenn Miller kwamen wie hailendaal In The Mood. En dat soort swingmeziek zol der in dat hotel in Sicitoalië elke oavend speuld worden.”

“Ik kin mie veurstellen dat je slim genoten hebben mit joen baaident,” zee ik.

“Nou, t is hail aans verlopen as dat wie verwacht haren,” ging buurman Jan wieder. “Der was n schier orkest: t Kwintet d’Hot Club. Mor van dansen mit mien Griet is niks kommen. Vrumde lu haren t op de heupen van mien Griet en mie veurzain. Wie binnen noar onze koamer vlocht, mor wie hebben gain oge dichtdoan. Der wer om d’hoaverklap aan de deurklinke rammeld.”

“Man, wat n boudel ja. Goa je joen bruloft vieren in Sicitoalië en din hejje gain vree,” zee ik.

“Proat mie der nait van,” ruip buurman Jan vergrèld. “Mor goud, mien Griet het mie wel verwìnd mit n schiere doemringe. Wie luipen doar op n ploatselke maarkt en veur nait aal teveul geld kreeg k der vergees ook nog aine veur om mien dikke tone bie. Joa, mien Griet wait wel wat mie toukomt. Nou tjeu.”

Buurman Jan zedde zien nije, in Sicitoalië aangeschafde rooie pedde op en ging op huus aan. Achterop las k: Swinging Hot.

Tja, as je de symbolen van de swingerswereld nait kinnen kin je maal votkommen. Niks gain In The Still Of The Night of Moonlight Serenade.

Ring Of Fire kwam dichterbie……

Buurman Jan – weer

“Kirrel, wat zugst ter ja zummers uut!” zee ik. Buurman Jan was floitend de keuken in keudeld en haar zok in zummertenue dele zakken loaten aan de keukentoavel: intied dat ik de kovvie inschonk zag k boven t toavelblad n flodderg knarriegeel maauwhemd mit swientjeroze maauwen. De kouschietengruine körde boksem wer deur t toavelblad veur n groot dail aan t zicht onttrokken. Dit kleurriek stèltje wer kompleteerd mit koegeltjeblaauwe sandoalen, dij opvuld waren mit oranje neonkleurege hozevörrels.

“Zeker, je mouten profiteren van de kanzen dij joe boden worden,” onderbrak buurman Jan mien observoatsie. “Dat geldt veur de laifde en ook veur t weer. Mien Griet zee gusteroavend nog: zol we? Dou draaide zai zok op heur zied en twij menuten loater lag ze te snurken. t Weer doarentegen keert zok nait van mie òf. Vandoar dizze outfit.”

“Tja, dat is beter as zemeln over te waarm, te kold, te dreuge of te nat,” zee ik. “En t weer is der inderdoad noar, ja. Soms vaalt t tegen, soms vaalt t mit, t is mor net woar of t hondje schit. Mor eh….., hest dit stèltje zulf uutzöcht of het dien Griet dij veur die kloarlegd?”

“Zulf kozen,” zee buurman Jan rezoluut. “Kiek, in n goud huwelk mout je van mekoars kwaliteiten profiteren. Aan mien Griet loat ik de dingen over woar k zulf nait goud in bin.”

“Zo as?” vruig ik.

“Nou, koken, stofzoegen, strieken….”

“Ho mor,” onderbrak ik hom. “Joe zittten mit joen baaident nog schier in t olle rollenpetroon heur ik.”

“Krek,” zee buurman Jan. “Wat goud is mout je goud loaten. Kiek, ik heb mien opa’s goie road opvolgd. Dij zee vrouger: loze mannen ruiren nait in potten en pannen, stofzoegen nait in hörns en houken en gunnen de vraauwlu schuddeldouken.”

“Zo, en dien Griet is onder dizze veurwoarden mit die in zee goan? Of most geregeld toch even dien zaailen strieken?” vruig k taargend.

“Oh…, t is goud dast t zegst,” zee buurman Jan verschrikt. “k Mos van mien Griet nait te laank votblieven. De pleebozzel ston op mie te wachten, zee zai. Nou, tjeu!”

Buurman Jan ging op n draf op huus aan, richten pleebozzel.

Ain ding was zeker: hai haar t weer mit…..

Buurman Jan – kou

“Kovvie?” Buurman Jan haar zien stee aan de keukentoavel weer innomen. “En n hompie kouke zeker?” vruig ik.

“Geern,” zee buurman Jan. “Doar bin k echt aan tou. Wilst nait waiten wat veur weke ik achter de rogge heb. t Regende melk mor mien schuddels waren omkeerd.”

“Vertel, moakst mie ja glad nijsgiereg,” zee ik gnivvelnd.

“Man, mien Griet is op n hobbel,” jeuzelde buurman Jan. “Zai is infekteerd deur de hoavermelkmeute.”

“Och, dat huft ja vot nog nait levensbedraaigend te wezen,” zee ik.

“Hol mie der over op,” motterde buurman Jan. “k Heb d’haile weke nog gain fersounlek glas melk had. Ìnkeld mor hoavermelkbrut. Doar kin ik nait aan wìnnen. Wat? Doar wil ik nait aan wìnnen. Haile generoatsies binnen opgruid mit Joris Drijpinter, melk is goud veur elk en mit melk meer mans. En nou zol t opains nait meer gezond wezen? Hest wel ains melkentwijbak mit hoavermelk had? Dij hoavermelkmelkers doun echte melk in de ban, mor ze willen wel vanalles in de melk te brokkeln hebben. Loat dij kakheuvels toch opholden mit heur gemelk. Ik bin d’haile weke al maal votkommen. Mor dat is t slimste nog nait.”

“Wat is din nog slimmer as hoavermelkentwijbak?” vruig ik.

“Ik mout van mien Griet op dieet,” mottjede buurman Jan. “Mien Griet het, zunder dat ik t wos, bie AliExpress korrigerend ondergoud kommen loaten. Zai zee dat mien lief teveul inhold kreeg. Dij was qua omvang aan de veul te roeme kaande. Doar wol zai nait langer tegen aankieken. Dus het zai via internet strak-om-de-pokkel-spanners besteld. Dij binnen guster kommen en ik mos mie der van heur vot in wurgen. Man, dij polten spannen mie om kont en lief.”

“Ik docht al: wat lopt hai der bescheten bie. Mor dit verkloart alles. Liekst net n moes in n meelzak,” zee ik.

“Schiet,” motterde buurman Jan. “Ik krieg t aine bain sikkom nait meer veur t aandere. En de boksem hangt mie nou inderdoad as n eerappelzak om de komt. Dij hoavermelkelite bepoalt wat mag en nait mag. Zulf maggen ze n kou stelen, mor n aander mag nog nait over n hek hìnkieken. Kom, ik goa weer noar mien Griet. Dij haar d’hoavermelkbrij alweer op t aanrecht kloar stoan. Tjeu!”

Buurman Jan ging mit lood in de schounen op huus aan. Ik herinnerde mie n old taimke van vrouger: melk is goud veur elk, mor nait veur Jan want dij migt tervan.

Ik mos onwillekeureg denken aan òl boer Diekemoa dij wel ais zee:

“God, wat bist wel veur n god: nemst mie mien kou en letst mie mien wief……”