Tag: liefde

Buurman Jan – weer

eltjedoddema2 reacties

“Kirrel, wat zugst ter ja zummers uut!” zee ik. Buurman Jan was floitend de keuken in keudeld en haar zok in zummertenue dele zakken loaten aan de keukentoavel: intied dat ik de kovvie inschonk zag k boven t toavelblad n flodderg knarriegeel maauwhemd mit swientjeroze maauwen. De kouschietengruine körde boksem wer deur t toavelblad veur n groot dail aan t zicht onttrokken. Dit kleurriek stèltje wer kompleteerd mit koegeltjeblaauwe sandoalen, dij opvuld waren mit oranje neonkleurege hozevörrels.

“Zeker, je mouten profiteren van de kanzen dij joe boden worden,” onderbrak buurman Jan mien observoatsie. “Dat geldt veur de laifde en ook veur t weer. Mien Griet zee gusteroavend nog: zol we? Dou draaide zai zok op heur zied en twij menuten loater lag ze te snurken. t Weer doarentegen keert zok nait van mie òf. Vandoar dizze outfit.”

“Tja, dat is beter as zemeln over te waarm, te kold, te dreuge of te nat,” zee ik. “En t weer is der inderdoad noar, ja. Soms vaalt t tegen, soms vaalt t mit, t is mor net woar of t hondje schit. Mor eh….., hest dit stèltje zulf uutzöcht of het dien Griet dij veur die kloarlegd?”

“Zulf kozen,” zee buurman Jan rezoluut. “Kiek, in n goud huwelk mout je van mekoars kwaliteiten profiteren. Aan mien Griet loat ik de dingen over woar k zulf nait goud in bin.”

“Zo as?” vruig ik.

“Nou, koken, stofzoegen, strieken….”

“Ho mor,” onderbrak ik hom. “Joe zittten mit joen baaident nog schier in t olle rollenpetroon heur ik.”

“Krek,” zee buurman Jan. “Wat goud is mout je goud loaten. Kiek, ik heb mien opa’s goie road opvolgd. Dij zee vrouger: loze mannen ruiren nait in potten en pannen, stofzoegen nait in hörns en houken en gunnen de vraauwlu schuddeldouken.”

“Zo, en dien Griet is onder dizze veurwoarden mit die in zee goan? Of most geregeld toch even dien zaailen strieken?” vruig k taargend.

“Oh…, t is goud dast t zegst,” zee buurman Jan verschrikt. “k Mos van mien Griet nait te laank votblieven. De pleebozzel ston op mie te wachten, zee zai. Nou, tjeu!”

Buurman Jan ging op n draf op huus aan, richten pleebozzel.

Ain ding was zeker: hai haar t weer mit…..

Buurman Jan – snel

eltjedoddema1 reactie

“Hest schiere kovviekopkes. En t bloummotief op dien toavelklaidje mit dat blaauwrood raandje derom paast ter ook persies bie. Boetendes, dien kouschietengruine gedientjes mit knarriegele streepkes maggen der ook wezen.”

Ik keek buurman Jan stomverboasd aan. “Wat is der mit die loos,” vruig k verwonderd. “Vanwoar aal dij aandacht veur mien interieur en diggelwaark?”

“Nou kiek”, zee buurman Jan, “mien Griet drokde mie van de weke t nijsblad onder de neuze. En doar ston in dat leugenoars kört van stof binnen. As n leugenoar wat over t verleden vertellen mout dut hai dat t laifst zo kört en bondeg meugelk. Want alles wat je zeggen kin n aander ja kontroleren. Mien ol opa zee vrouger aaltied: mit alles woarover je lullen mout je joen hazzens ook vullen.”

“Din maggen wie as noorderlingen wel oppazen,” zee ik. “Dij stoan der ja om bekìnd dat ze gain woord teveul bruken.”

“Krek,” ging buurman Jan wieder. “Doarom bin k mie nou aan t bekwoamen in gedetaillizeerd vertellen.”

“Gedetailleerd,” verbeterde ik.

“Dat zee ik,” zee buurman Jan. “Kiek, ik mos guster even noar de Super veur n bosschopke. Mor dat duurde wat langer as normoal. Bie de kassa haar Diene Kwak weer alle tied om over heur Tammo’s kaalknoagels uut te waaiden. En dou begon ze ook nog over heur zinkens in t lief. Dus dat duurde twij körten, twij langen. Inmiddels kwam de drok in mien bloaze atmosferisch in t rood. Dus dou bin k doar even noar t toilet wèst. Mor goud, ik was aal mit aal wat langer vot as normoal.”

“Tja, n noodstop kost tied,” gooide ik der even tussendeur.

“Doe kinst t waiten,” regeerde buurman Jan wat toesterg. “Mor goud, dou k te loat thuus kwam von mien Griet doar netuurlek wat van. En dou zag zai opains dat mien snel open ston. Zai vruig mie hou of dat zat. Zai haar volgens mie wat hallusitoatsies over de veurdailen van mien goddelk liggoam. Of ik last haar van veurjoarsjeuk wol zai waiten. ‘Vergeten’ zee ik kört en krachteg. Nou en dou begon mien Griet over dat artikel en vruig ze mie t hemd van t lief. Zai wol zulfs waiten wat veur kleur pleedeksel ik omhoog en omdele doan haar. Mor ja, ik kon over t sanitair in de Super gain details vertellen vanzulf. Wèl let doar nou op. Ik nait. Kiek, om in t vervolg achterdocht te veurkommen goa k mie nou overaal detaillistisch oriënteriteren.

Kom, ik goa gaauw weer noar mien Griet. Ik wait nou ja wat details over dien keuken. Tjeu!”

Buurman Jan ging op huus aan. Hai kontroleerde in de loop nog even of zien snel dichtzat.

Ain ding was zeker: de woarhaid achterhoalt de leugen, ook al is dij nog zo snel…….