Tag: leven

Buurman Jan – scheuren

eltjedoddema4 reacties

“Kovvie?” Buurman Jan was binnenkommen en was votdoadelk op zien vaste stee aan de keukentoavel zitten goan.

“As t kaffeïne vrij is wel,” zee buurman Jan. “Ik mout even aan mien blouddrok denken. Dij is sinds woensdag aan d’hoge kaande. Dou ook mor even gain kouke. Hest ook stemd zeker.”

“Tuurlek,” zee ik. “Aaltied al doan. t Recht om te stemmen is bie wieze van spreken ja onbetoalboar. Ik zai t as n plicht.”

“t Gaait mie net zo,” motterde buurman Jan. “Mor dit moal is t mie slecht bekommen. Ik heb der haartkloppens van kregen. Ik heb veur t eerst van mien leven op n aandere partij stemd.”

“Hou dat zo?” wol k waiten.

“Ik heb op de partij stemd woarvan de vertegenwoordegers zok de kont uut d’hoaken lopen hebben om t onrecht dat ons Grunnegers aandoan is aan t licht te brengen. Wie hebben aan dij partij te danken dat d’ellìnde van d’eerdbevens in Den Hoag zo hoog op d’agendoa kommen is.”

“d’SP?”, vruig ik.

“Krek,” zee buurman Jan. “Mor mien Griet het, net as de mainste aandere Grunnegers, op n partij stemd dij zok landelk nait uutsproken het tegen de gaswinnen. En de vertegenwoordegers van dij partij maggen dammeet in onze Pervìnsioale Stoaten meschain wel de veurzittershoamer hanteren. En dat aal omdat volgens mien Griet dij Kerrolain zo’n tovve tantie is. Aine mit hoar op de koezen, zee ze. Aine dij zok de keze nait van t brood eten let. Tja, en dou ik zee, ‘as je waik in de knijen worden smelt t benul ook vot’, waren de poppen aan t dansen.”

“Doar kin k mie wel wat bie veurstellen,” zee ik. “Doe wolst dat dien Griet ook op d’SP stemmen ging, mor dij ging veur de BBB.”

“Krek,” foeterde buurman Jan. “Ik zee nog: Griet mien wicht, mien ol opoe zee vrouger aaltied: bobo’s graaien in de pindapot om heur buutsen dermit vol te stoppen, de massa kin zok de snuit òfvegen en krigt de doppen. Sinds dat mement hebben wie om elke schietscheterghaid nou hikhakkerij. Mor kom, ik goa mor weer noar heur tou. Ik zai wel woar zai dammeet heur plaske overhìn dut. Tjeu!”

Buurman Jan ging op huus aan. In zien reloatsie mit Griet waren dudelk wat scheuren kommen. En t waren meer as wat krimpscheuren.

Och, as e der mor zunder kleerscheuren òfkomt…..

Buurman Jan – panheerns

eltjedoddemaEen reactie plaatsen

“Dien kovvie is weer schier broen van kleur. k Wil nait veul zeggen, mor t is n perfekte kombinoatsie mit de kleur van dien kouke.”

Buurman Jan nam d’eerste slok en hapde in zien Grunneger kouke. “Dat is slim attent van die. Mor de kleur van mien kovvie en kouke is aans elke weke geliek,” zee ik.

“Nou kiek, ik las n artikel over n swaarde vraauw dij t over widde mìnsen haar,” ging buurman Jan wieder. “Zai was verbraand op ‘witten’ Zai beheurt vast tot t slag volk dat blaanke mìnsen minacht en ze doarom ‘witten’ nuimt. Ik zeg die dit: as n blaanke wit is din is dij dood. Man, dat soort volk wakkert bie mie intolerantsie aan. En doar haar k eerder nooit last van.”

“Gelokkeg binnen der ook swaarde lu mit n aandere netuur,” zee ik. “Der is nog hoop in dizze wereld.”

“Netuur, doar zegst wat,” zee buurman Jan. “Ik las dat Natuur en Milieu vindt dat n auto mit n batterij beter is as aine dij ridt op benzine of diezel. Dat ze lu op kosten joagen zeggen ze der nait bie. Mien Lada de Luxe uut 1993 lopt nog as n tuutje. Man, ik goa toch gain haalve tun of meer uutgeven veur n batterijvertuut. Eerst lòkken ze joe mit vrijstellen van wegenbelasten en din trekken ze joe n pode uut. Der binnen zo al hail wat lu maal votkommen omdat ze touhapten in de vedde worst dij heur veurhollen wer. Dat op n dag ale koabels van ons stroomnet op haalf zeuven hangen vertellen ze der nait bie.

Dikbetoalde belaaidsmoakers hebben zok kompleet löswaikt van de waarkelkhaid. Veul plannen worden op Arbo-gesertifisiteerde stoulen bedocht, mor rondom ons tou kin je zain dat, as dij plannen uutvoerd worden, de rezeltoaten rampzoaleg binnen.

“Gesertifiseerde,” verbeterde ik.

“Dat zee ik,” ging buurman Jan deur. “De generoatsies van onze olders en onzent hebben noa de twijde wereldoorlog zörgt veur veuruutgang. Mor net as bie femiliebedrieven zai je dat de daarde en vaarde generoatsie de boudel verkwanzelt en opvret.”

“Tja, in weelde leven kin elk, mor de weelde droagen dat is n aander verhoal,” zee ik.

“Krek,” zee buurman Jan. “En wat vreterij betreft, ja. Ik las dat ter tegenwoordeg n smoakatlas is. Doarin stoan noast de lekkerste ook de smeregste gerechten. De topper was pan-in-kurrie. Heurt mie goud tou.”

“Phanaeng curry bedoulst zeker. Dat komt uut Thailand,” zee ik.

“Dat zee ik,” zee buurman Jan. “En bovenaan op de floplieste stoan gefermenteerde haaien, gebroaden vogelspinnen en gesmoorde kaalfskoppen. Tja, t is mor woar je van hollen. Kom ik goa weer noar mien Griet. Wie eten dammeet wat overbleven is van guster en eerguster. Mien Griet moakt doar utjekul van. Ook lekker. Tjeu.”

Buurman Jan luip opgewekt de keuken uut. Hai haar dudelk vertraauwen in de kookkunsten van zien Griet. Ach, laifde gaait nou ainmoal deur de moage. Nou ja, zolaank t mor gain opgesteufde vìnsterbaanken of gebakken knarriebonkjes binnen. En ook koeriekarrie huft veur mie nait. Mor goud, elk wait dat bie d’etenspot nog nooit aine verhongerd is.

Zolaank der mor gain panheerns in liggen…..