Posts tagged “grunnegs”
“Hest t zeker ook al lezen!”
Buurman Jan was aanschoven veur zien kop kovvie en pakde, zo as gewoonlek, n homstok Grunneger kouke van t schoaltje.
“Wat mout ik volgens die lezen hebben?, vruig ik.
“Nou, in Laiwoarden binnen lu aan t zemeln over kontainers mit swientjeroze deksels. Dij binnen nait in overainstemmen mit d’omgeven vinden ze. Man, wat kin mie t nou schelen of deksels kouschietengruin, wupkoarentjeblaauw of knarriegeel binnen. Sommegen moaken zok ja overaal drok om. Dij kriegen al liefzere van aandermans moagswèlle.
Kiek, dat je joe drok moaken om n wolf dij op de Veluwe ronddoolt doar kin k nog inkommen. Dij schient doar al n mouflon doodbeten te hebben. Ik zeg die dit: Nederland is nait inricht veur wolven. En ook nait veur bevers. In Limburg hebben ze de komplede femilie van bevertje Boelo al verhuusd noar Annekuttenveen. Mor netuurfenoaten waiten t aal beter, ja. Dij geven dij “aaiboare” wilden t laifst vot n noam. Ik bin overaal vernummerd en dij exoten kriegen n noam in stee van n registroatsienummer.
Man, zo worden daaier ja vermìnselkt, net as Pukkie van ons swoagertje Tammo. Dij mag ook alles. Je kinnen bèst wies wezen mit joen daaier, mor dat wil nog nait zeggen dat dij d’haile dag mit n mutske op rondlopen mout of mit n bordje veur zok aan d’eettoavel zit. En as je n daaier ook nog n noam geven din goa je joe deraan hechten. Dat geldt veur mìnsen, daaier en ook veur dingen. Kiek, mien Griet is doar n veurbeeld van.”
“Tja, dij het inderdoad n noam en dus hestoe die doar netuurlek aan hecht,” zee ik begriepend.
“Nou ja”, zee buurman Jan, “vaarve hecht zok op kezienen, deuren en muren. Soms bladdert t wat òf. Mor zolaank je nog wat vaarve in de pot hebben kin je ja biestippen, nee din?
Kom, ik goa noar mien Griet. Dij is drok aan t kokkerellen. Mor even tussen die en mie: dat mag ainglieks gain noam hebben. Liflafjederij wordt t vandoage. Ik zol mien zegel doar nait aan hechten. Tjeu, tot aankommen moal.” En vot was buurman Jan.
Tja”, docht ik, “wonden kin j’ook hechten, mor voak hol je der wel n dèlle aan over…..”
“t Was mie de weke wel weer.
Man, wat binnen der toch veul raandonbenullen in ons laand. Mor ja, wat wil j’ook. Wie hebben ja gain regeren. Je zollen hoast t vlaigtuug nemen en toedeledokiën.
Mor ja, woar mout je hìn. t Is overaal ellìnde. De mìnshaid is wereldwied dounde om zien aigen graf te groaven. En waist wel wat din t allerslimste is? De lèste dij overblift blift boven de grond liggen, omreden der is gainaine meer om dij te begroaven.
En din de lochtraaizerij. Dat wordt ter ook nait beter op. Je kriegen bie de KLM tiedens joen vlocht gain vlaaiskederij meer. Ze schrappen de runderstoofpot en de kipcurry. Ze woken volgens aigen zeggen mit mit de trend van minder vlaais eten. Ze willen nait meer mit de vlaaisbak lopen.
Op zich is doar nog wel in te kommen. Mor waist wat t allerslimste is. Dat geldt ìnkeld mor veur de toeristenklazze. Bobo’s en aandere topklanten kriegen gewoon dikke tournedo’s en spareribben op heur luxe premiumschuddels. Bie t bepoalen van t aanbod is volgens zo’n vlaigknakker de keuzevrijhaid van de klanten belangriek. Nou de keuze is veur t klootjesvolk ainvoudeg: vlaaisloos of gain vlaais. Vlaaispotten van Egypte binnen der nait meer bie.
Volgens mie worden de kliekjes dij over binnen van ale schietpotklanten in ain panne kwakt, deur mekoar huzzeld en weer serveerd in de toeristenklazze. Man, man, man, de klant is al laank gain keunk meer. n Melkkou het op t heden n beter leven. Ons soort lu telt nait meer mit. Nog even en in t middenpad hebben ze n swienebak monteerd woar lu n haandjevol utjekul uut grabbeln kinnen. Verduurzoamen hait dat. n Gruiner menu nuimen ze dat. Hol mie derover op”
Sinds buurman Jan de keuken instapt was haar hai de revel nait dicht had. Ik kreeg der gain woord tussen. Zien frustroatsies wonnen t van zien kop kovvie. Tussen d’eerst en twijde slok deur perbaaierde ik:
“Hest t Nederlands elftal ook nog volgd van de weke?”
“Hol mie doar ook mor over op. Van dij speulers wil k nait veul zeggen. Mor van t volk. As je tiedens en noa de wedstried as n bestörmde eendvogel t veld oprunnen din hejje bie t uutdailen van t benul nait veuraan stoan. Man, man, man, der is mor ain kwalifikoatsie veur:
Kounavvels……..”
Ach, meschain verschoeven zien gedachten nog wel…..
“k Heb die d’haile week nait zain ja. Wast wat lebait?” Buurman Jan was d’achterdeure binnenkommen en ging aan de keukentoavel zitten. “Nee, dat nait,” zee hai. “k Mos even biekommen van de vekansie. Wie zaten op n boerencamping woar twij vraauwlu t spultje bestierden.
t Waren twij potten. Twij potten dij mie t leven zoer moakt hebben. Elk moal as k dij noa t eten òfzaipde bie de sentroale gleerbak ston der n doedel noast mie te reveln. En doar kin k hailendaal nait tegen. Denk je in alle rust even zunder joen Griet d’òfwaskwaste hanteren te kinnen, staait ter elk moal n kwedeldeuze noast joe dij heur haile laif en leed aan joe mitdailt. Zai kwam uut Potterwol, haar last van zinkens in t lief, haar n kaalknoagel op heur linker dikke tone en was schaaiden zee ze.
Elke dag weer bood ze mie heur kaalknoagel aan. Ze vruig mie zulfs of ik heur doar soavends wel wat Opoe Deldog opsmeren wol. Dat holp meroakel en ik haar doar de juuste handen weer, von zai. Volgens mie ston zai d’haile dag te gloepen in heur veurtìnde. En zo gaauw ze mie in de smiezen kreeg gingen bie heur de broodkrummels steken.”
“Nou, din zag zai zeker wat in dien goddelk liggoam,” nittjede ik. “Tja, din goan d’hormonen op de loop.” En ik zag t haile kaberet veur mie.
“Och man, loop toch hìn schieten kirrel”, reageerde buurman Jan as deur n ieme stoken. “As ik mit zo’n doedel traauwd wezen zol en ik zat mit heur in n kedeltje din kroop ik weer tot t toetje uut. Man, der lopen mie toch vrumde kostgangers rond. En nait allìnt op dij camping.”
Doar mos k buurman Jan geliek in geven. Gelokkeg kwam dat nait aalmoal in t nijs. Stel joe veur. Behaalve as t BN’ers en aandere hotemetoten betreft. Lu van de regeren bieveurbeeld. t Is doar ain pot nat. Dij trekken op dit mement aalmoal de keudel in. Ze binnen demissionair, mor worden ook nog depressionair, groaperionair en besijbelionair. Dij moaken der echt n potje van. Boetendes: potverteren is heur hobby.
“Nou, ain ding is zeker. Ik bin doar mooi op de kovvie kommen”, heurde ik buurman Jan deur mien miemeroatsies hìn mottern. “t Was zunde van t geld. Ik heb ja ìnkeld mor n lutje penziountje en wat AOW. En dat is gain vetpot.”
“Nee”, docht ik, “en vergeet dien Griet nait. t Is bie die inderdoad gain bottertje boven.”
“Nog n kop kovvie?” vruig ik. “k Heb nog n pot vol……..”
Ik las lestdoags n artikel over wat veur goud je t beste noar joen waark aantrekken kinnen. Doarbie ging t nait over d’overal van swieneboer Tjapko Timmer of de widde schoet van peerdeslagter Potjer. Nee, t betrof de zogenoamde schonere waarkvlouers: kantoren, direksiekoamers en vergoaderzoalen.
t Wer mie dudelk dat je doar gain strakke polten droagen mouten.
Dus Strak-Om-Pokkel-Spanners (SOPS) binnen uut den boze. Joen “koamergenoten” konnen wel ains van heur bureaustoulen kiepen vanwege joen swaitgeur. Ook al bin je n teutjeboksem, je willen toch nait mit n boksem vol wotter in huus kommen, nee din? n Flodderboksem en n flodderbloeze veurkommen ook de zichtboare raanden en bobbels van eventuail aanwezege onderboksems en bh’s. En bedek ook even joen blode scholders mit doaronder joen weelderge zwabberaarms.
Wil je der zunder klaaierscheuren òfkommen din mout je nait in te körde rokken kommen. Ook al heb je schiere broene bainen din nog mout joen rok tot de knijen kommen. Aans hejje gain bain om op te stoan. En der schienen ook lu te wezen dij òflaaid worden deur doedels en snokkels in bloeskes mit hawaï-motieven.
Swieneboer Timmer boundert op klompen op zien haim rond. Mor doarmit kin je n kaande waarkvlouer nait betreden. Mor op blode vouten kin netuurlek ook nait. Je stoan din volledeg veur schut, net as op sandoalen of slippers. Loat stoan as je op flipflops verschiennen. Nee, mit min of meer dichte schounen mit hakjes moak je meer de blits.
Buurman Jan vertelde guster dat zien Griet bie AliExpress n schiere pantalon mit biepazende schountjes besteld het veur nait aal teveul geld.
“Binnen t gounent mit schiere hakjes?” vruig ik.
Mor dat wos buurman Jan nait. Wel dat t piepto’s waren……..
“Alle balen op Appie. Hé Fokko, woar hevve t in de rust nou over had. Alle balen op Appie…….!” Alle speulers haren t mitkregen, mor ja, t was dudelk aan Fokko veurbie goan.
Appie was in t team de man dij t snelste runnen kon. Boetendes was hai zo rad as n wotterrödde. t Verhoal ging dat hai thuus, veur de wedstried, hoazevet achter zien hakken smeerde. Doarbie kwam nog dat hai t postuur haar van Arnold Schwarzenegger. De vraauwlu gingen letterlek en figuurlek veur hom plat. Mor ja wat wil je ook mit zo’n goddelk liggoam.
d ‘Eerste helfte was wat stroef verlopen en Appie haar nog gain doel trovven. De coach besprak in de rust de te volgen taktiek veur de twijde helfte. t Kwam der op dele dat ter over de vleugels speulen worden mos en dat Appie, dij vanwege zien behendeghaid de bienoam Vlaigende Vlo haar, t aanspeulpunt was. Dij mog over links en over rechts zien sprinten trekken.
Om onverkloarboare reden is doar niks van terechte kommen. Bie d’eerste de beste sprint dij Appie langs de liene trok stapde de grìnsrechter onverwachts t veld in om n verdwoalde bierdobbe op te pakken. Appie bounderde liek tegen hom aan en bleef veur n ogenblik sevveloos liggen.
Verder speulen zat ter veur hom nait meer in.
Fokko mos de toak van Appie overnemen. Mor Fokko was gain netuurtalent, zulfs verre van dat. De coach dee ale muite om Fokko de neudege aanwiezens te geven. Op n gegeven mement ston de coach aan de zieliene te speren. Mit baaide handen trok hai aan zien boksem op t stee woar zien snel zat en muik doarnoa vleugelbewegens mit zien aarms.
t Was elk dudelk, zulfs Fokko haar t in de goaten: ale balen mozzen over de vleugels. En inderdoad, uut de volgende aanval wer der scoord. Weer ston de coach te spinhakken. Hai zat ditmoal op tithöchte aan zien shirt te trekken.
Ook Fokko begreep t.
Tiedrekken……..
“Ik kon ze van veròf al blèrren heuren. Man, t was net n snikke vol lammer. Dou wie dichterbie kwamen wer t dudelk: twij grommen dij dwaars lagen en n moeke dij der gain stuur over haar. Man, man, man, d’aine bunzel lag op de grond te spinhakken en d’aander hong geliek n oabe aan de winkelkare. En mor janken en reren. “Wij moeten ook nog even een grote bak opzoeken,” heurde ik t aarme mìns zeggen. Ik docht nog: Doar kinnen dij antammen mooi in, koop vot mor aine mit n dikke hangslöt terop.”
Buurman Jan won zok zo te zain bie ons aan de keukentoavel dudelk op. “Ik zee nog tegen mien Griet dat wie beter nait hìngoan konden. En ik kreeg geliek. Wie kwamen al veur de draaideure in n lange riege terechte. Man, n gekkenboudel was t. Wie waren nait d’ainegsten dij t in de kop kregen haren. Der waren meer van dij haalfmalen.”
Hai was zo vergrèld dat hai mor zuneg tied haar om n slok kovvie te nemen. Ik perbaaierde hom wat te kaalmeren deur te zeggen dat n oepke zo òf en tou gain kwoad kon. Veuraal in dizze tied.
“Mor din toch nait noar n pakhuus vol dolers en dwoalers, man. Kiek, mien Griet haar zok net n nij klaidje kommen loaten via AliExpress en dij wol ze even showen zee ze. En zo voak waren wie der mit dij coronaboudel ja nait uutwèst. En omdat zai veur heur laptopke n moesmatje hebben mos haren wie n doul, von mien Griet.”
“Tja, veur zo’n dringende bosschop mout je joe wel even in n mieghommelnust woagen”, woagde ik.
“n Mieghommelnust? Man, hol mie derover op. Ik luip doar mit mien winkelkare achter schoedelmoazen, kwedeldeuzen en treuzeltrienen. Dat volk luip gewoon braid uut in t looppad. n Eerzoame man zo as ik kon der hailendaal nait veurbie. Kiek, ik bin n man dij de bochten òfsnidt en doar op twij roadens deurhìn snittert. Dat nuim ik effektuïstisch inkopen doun. Nee, ik mout niks hebben van dat gegengel.”
“Hest ook nog gakbaaltjes eten?” vruig ik.
“Nee,” bölkde buurman Jan, “ik zat MIE op te vreten……..”
Buurman Jan was lestdoags stok vergreld. Zien Griet haar n boute kregen dij der nait om loog. Zegge en schrieve € 290,00 mozzen zai, as eerzoame burgers, òftikken. €290,00……….!! “n Boute woar n prent van hail wat kriminelen nait aan tippen kon,” von buurman Jan verbalderd.
Ik zee nog tegen hom dat zien Griet din wel hail haard mit heur Lada de Luxe mit trekhoake scheurd haar. Mor dizze aannoame bleek nait de juuste te wezen. d’Omschrieven van d’overtreden muik melden van t overschrieden van verkeersstrepen van n verdrievensvak.
Kiek, thuus op de strepen stoan kin, mor in t verkeer kost dat geld. Griet haar doar bliekboar gain reken mit holden. “En dat kost ons din sikkom € 300,00,” foeterde buurman Jan. Dat is meer as 600 gulden. Doar mos je vrouger ja n moand veur pizakken.
Körtom: hai von t bie de wilde knorhoanen òf.
Nou valen en stoan orde en gezag mit wederzieds respekt. Dat dwingt akseptoatsie òf. Mor as boutes nait in verholden stoan tot d’overtreden din zet je dat op t spel. Din wek je as overhaid t idee dat t ìnkeld gaait om t spekken van de kassa en nait om de vaaileghaid van de massa.
Ik herinner mie nog n boute van 15 gulden zo’n viefteg joar leden. Ik ree op mien plof deur t rooie licht van de spoorwegovergang bie Haailegerlee. t Kon makkelk, der was gain traain te zain. Mor twij dainders in n bussie haren mie in de smiezen en huilen mie stoande. Dat deden ze de volgende mörgen nog n moal, omreden ik mos nog òfreken omdat ik de dag doarveur gain geld bie mie haar.
Zai stonden om acht uur smörgens al bie t spoor op mie te wachten. Ik haar 25 gulden bie mie, mor zai konden nait wizzeln, dus gingen wie in optocht mit 20 km op mien teller noar d’eerste de beste zoak woar licht brandde. Tja, zo as bekìnd volgt de straf op de zunde. Dat het nog nooit aans wèst.
Traauwens, waiten ie wel wat zunde is? Nou gewoon: n òl wief botter aan t gat smeren en zulf dreug brood eten. Zo is t taimke van vrouger. Ach, der is nou vast wel aine dij doar wat tegen in te brengen het.
Hou din ook: n boute is en blift zunde van t geld………
De Freuleviever ligt in t Olle Bos op t landgoud De Slotplaats tussen Wijnjewoude en Bakkeveen. Dit bos is rond 1880 aanlegd deur d’oadelke femilie Lycklama à Nijeholt. Lestdoags luip ik doar mit vraauw en hond. Zo gaauw je n ìndje van de hoofdwegen òfbinnen kom je in n ooaze van rust. t Is der indringend stil en dat ervoar je in ons laand nait veul meer.
Ik mos hier aan denken dou k t bericht las over de topdrokte op campings, vekansie- en bungalowpaarken. Veur joen rust huif je doar nait hìn te goan begreep ik. t Lewaai van boosters en tweaters wordt overstemd deur t gilpen van eelske doedels en t gelal van doene snokkels. De kombinoatsie eelsk en doen is hailendaal n ramp.
Rustzuikende, eerzoame koalen en grieskoppen zitten mit d’handen in t hoar. Joa, je lezen t goud: ook de koalen. Ze hebben gain rust of duur. n Rustege zummeroavend zit ter nait in. Ze kloagen doarom stain en bain.
Zo gaauw de jonge zombies van veuren nait meer waiten dat ze van achtern leven is der gain holden meer aan. En dat is nait omdat t doar van de moezen wemelt. t Komt deur lu mit n mentaliteit van: dij din leeft, dij din zörgt en dij t laankste leeft, krigt alles. Tja, dat volk leeft mor ainmoal in de wereld en dat is net nou.
Doarbie komt ook nog de stank van verlopen eulie, woar al op tied de patat in kwakt is. De vedde locht doalt as n dokege waalm over schier opgepoetste caravans en trekt as n mörgendook filaain onder luivels en in veurtìnten. Sommegen leven nait om te eten, maar eten om te leven. Over zoepen nog mor te swiegen.
Nou mout je netuurlek nait aal t jonkgoud over ain kamme scheren, mor t is tegenwoordeg in om “de jeugd” in de watten te leggen. Meelieden is op zien stee. Dit vanwege de swoare Coronatied dij ze achter de rogge hebben. Ze hebben in dit rötjoar aldernoarst leden en bezwieken biekans onder de psychische klachten. Ach, gun ze toch heur feest. t Is vast jonkhaid en dat verwaast wel weer.
Buurman Jan kwam guster nog even aanwuppen noa n weekje kampeerderij. Hai was, zo as t leek, glad in de jonkmeulen: hai haar alle doagen goud mit t jonkgoud mitfeest.
Zien freule Griet was doarover minder te spreken……..
Ie hebben vast wel ains heurd van d’uutdrokken: tegen wil en dank. Dat is aingenlieks dubbel op, omreden “dank” haar vrouger ook de betaiken van “wil” en “zin”. t Woord “ondanks” betaikent ook ja “tegen de zin van”. En as aine joe dankboar is, is dij joe erkentelk. Dij heb je t noar de zin doan en dij is joe doar dankboar veur.
Ik heur joe al denken: “Wat het dit nou veur zin.”
Ach, t is zo mor even n zin van mie. t Is gewoon veur poelegrap en oardeghaid omdat mie t vandoage tot nou tou goud noar t zin gaait. Zulfs braid noar t zin. Ik hoop din ook dat ik hierveur gain stank veur dank krieg. t Is wellicht nog interessant te melden dat t woord “stank” hier niks mit stinkerij van doun het. t Is ìnkeld bruukt veur t riem. Stinken dut n bunzel. Dit leste even as biezin.
t Belangriekste veur mie is dat ik dit nait mit tegenzin dou. t Leven is ook ja veul aangenoamer as j’aargens zinneghaid aan hebben. Want as je de zin der òfhebben wordt t neudeg tied veur bezinnen.
Soms heb je meschain t gevuil dat je joen zinnen verzetten mouten. Aans wordt t leven zinloos en dat wil je ja nait. Mor hol aaltied veur ogen dat t onzinneg is as j’aandere keuzes moaken ìnkeld om n aander zien of heur zin te geven. Doar komt ook nog ains bie dat je t nait elk noar de zin doun kinnen. Dat mout je nait ains willen: d’ain het ja zin aan de mouder, d’aander aan de dochter. Bedenk: elk mins het zien zinnen, elke gek zien kuren. En dat is gain onzin.
Traauwens nog even dit: ain hìn is n zin, dij brengt ja waaineg gewin.
Loat dit nou de leste zin wezen….
