“n Ieme, juf. En n nefie ook……!”

Chantal keek wies in t rond, omreden ook zai dee mit aan t klazzegesprek. d’Antwoorden van de kinder vlogen as ongekontroleerde drones hìnter en twìnter deur de klazze. Kinder konnen zok hoast nait bedappern. Heur emootsies wonnen t van de klazzeregels. Juf Hester was din ook stok verboasd over zoveul enthousiasme en “kennis” van de Grunneger toal. Drijkwart van de leerlingen zat ter weliswoar veur Pait Snöt bie, mor as rasechte Grunneger was ze slim bliede mit t faait dat kinder van huus uut nog wat Grunnegs mitkregen. Alhouwel: van huus uut was ook mor betrekkelk. d’Ollu haren hier voak part nog dail aan. t Waren mainsttied d’opoes en opa’s dij heur klaainkinder streektoalwies muiken. Dij waren der mor wat groots op as heur klaainkind “in t plat” tegen heur olders pruit. Want “plat’ is de kwalifikoatsie dij veul olders in zo’n geval aan onze streektoal geven.

“n Mieghommel ook, hor. En wie haren òfgelopen zummer n webenust onder onze dakploaten,” ruip Willem. “Juf, juf, juffrouw, wie hebben thuus n vibra-TOR.” Ook lutje Tammo mengde zich in de diskuzzie en bölkde zunder zien vinger op te steken deur de klazze. “Mien moeke zegt aaltied dat dij batterijen vret.”
Juf Hester haar muite om heur laggen in t holden. Zai was ain van de waainege leerkrachten dij in t onderwies regelmoateg nog wat aan t Grunnegs dee. Heur aigen achtergrond was doar debet aan en ze muik doarbie dankboar gebruuk van t lesmaterioal op http://www.klunderloa.nl. Zo haar ze vanmörgen heur Grunnegse les waaid aan de netuur en noast doethoamels en tudeltoantjes kwamen ook peerbieters en tieken aan bod.

Bovenstoande herinnern aan n klazzebezuik schoot mie in t zin dou k in t Dagblad van 19 september jl. n artikel las over de benuimen van dr. Martijn Wieling tot “bijzonder hoogleraar Nedersaksische/Groningse Taal en Cultuur”. Hai dut in dij houdoaneghaid aankommen vaar joar ain dag in de weke onderzuik noar t Nedersaksisch en in t biezunder noar de Grunnegse varianten doarvan. Òfgoande op t artikel richt hai zich ondermeer op:
– de verschillen en overainkomsten tussen de toalvarianten;
– de veraanderns in t gebruuk en in de verspraaiden van onze streektoal;
– d’invloud van regionoale meertoaleghaid op de gezondhaid van streektoalproaters.

Wat dat leste betreft: sprekers van twij of meer toalen lieken op loatere leeftied dement te worden as sprekers van ain toal. Of dit ook optreedt bie regionoale meertoaleghaid is nog nait bewezen. Körtom: de waitenschoppelke benoadern van onze streektoal staait weer hoog op d’agendoa. Wèl doar boat bie het, willen ie geern waiten? Tja, t is mor net aan wèl je dat vroagen. Ain ding is zeker: t kost n poar sìnten mor din hejje ook wat.

Zeker is ook dat de toukomst van onze streektoal in belangrieke moate òfhankelk is van t belaaid dat je as verantwoordelken uutzetten. Doarnoast is t essentieel welke strategie je hantaaiern en veur welke doulgroep de gekozen aanpak de mainste levensvatboarhaid het. Of dizze onderzuiksthemoa’s interessant binnen veur juf Hester en heur leerlingen vaalt te betwieveln. Mor ja, ie zitten der netuurlek wel al laank op te wachten. Stel joe toch ains veur dat je d’antwoorden hierop nait te waiten kommen, veurdat joe de koezen nait meer jeuken. Of veurdat je dement worden……..

Tammo’s vibra-TOR zal nog wel doaneg noatrillen as zien ollu dizze kolumn lezen. Hopelk het Tammo’s moeke nog wat batterijen in veurroad. Aans staarft de vibra-TOR n langzoame mor zekere dood………