Dodenrad

Je zollen mor 73 wezen, lu. Dus net in de 70 en achteruutkiekend op roem 40 joar kraben en knooien. Genotternd van joen verdainde rust en sinds n dag of wat uut de kedde omdat je der, as pensionado, ìndelk ains wat eurootjes biekriegen. Doarbie ook al n joar of wat op AOW en dus aal mit aal de tied van joen leven. Frank en vrij elke dag tuutjefloitend op weg noar de 75 en nog veul wieder.

75 en nog veul wieder?

Der zol joe op n dag mor n ploug kloetjefietsers veurbie snittern. Lu dij veul te stoef achter mekoar rieden en dij aal roggelnd, koggelnd, houstend en spijend en mit n kop as n bolle heur hobby bedrieven. Lu dij zok in strak-om-de-pokkel lycrapakjes in t swait joagen. Man, doar zol mor n fietsterrorist tussen zitten: aine dij joe, as eervolle 70-pluzzer, zunder pardon zo mor van de zokken ridt woardeur je in t zaikenhuus belanden. Din hejje n perbleem as doar op boazes van joen leeftied beslist wordt of je wel of nait holpen worden. Joen leeftied kin din zomor joen doodvonnis worden. Dus niks op noar de 75 en verder.

t Zit ter traauwens dik in dat ter op termien nog veul meer kriteria biekommen, zodat ter nog meer boeten de zörgboot valen. Wat docht je van platjelopers, swieneputen, antammen, maalhibbels, eelske medden en zoesklötten? Wat zeggen ie? Fantasten nait vergeten?

Ach, meschain draaien ze veur dij nog even aan t rad van oaventuur. Dat krigt din vast as bienoam ‘Dodenrad’.