
Eltje Doddema
Eltje Doddema
Eltje Doddema
as
groaperghaid
de mìns verblindt
worden lu snel
minder ainsgezind
binnen oordailen
voak persoonlek kleurd
en is t mit soamen
verdroagen gebeurd
as
n geldwolf doolt
over klaai en zaand
kriegen frustroatsies
hail gaauw d’overhaand
strieden dörpen
fanetiek tegen aand’re lokoalen
willen aalbegeren
de prooi binnenhoalen
redelkhaid is
veurgoud verdwenen
t proses zit m
bliekboar in de genen …..
eltje ©
in tieden van
verloren vanzulfsprekendheden
stoan grunnegers aal vaster
op de bainen om ten tiede
van schokkende berichten
t wankel evenwicht te herstellen
wakker schud
en noarsteg zuikend noar woorden
om vergreldhaid over krimp en
waarklooshaid in beelden in
te roamen stridt men vastberoaden
tegen ekonomische modellen
de weg noar
aargenswoar ligt bezaaid
mit passie en betrokkenhaid
ondanks de schare in t leven
want toukomst mag nait
te lieden hebben van
n ontbrekende leefboarhaidskoabel
en rigide europese regelgeven
eltje ©
noa tieden
van n wankel evenwicht
op n dun koord
van de levensbalans
veraandern
gloeperg doun en loaten
in landerge elementen
zunder glans
talent
zunder passie rakt frustreerd
verdreugt en verdampt
d’inspiroatsiebron
n zuiktocht
vol twievel en onzekerheden
verlegt grìnzen
noar n nije horizon
eltje ©
grìnzen kin k overschrieden
tot wied overzee
elke passoage is n nij’entree
veul overweeg k
deur n gekleurde bril
dat geft elk moal nuanseverschil
d’eerste stap is t swoarst
t is n stain op de moag
toch worden mörgen en guster vandoag
volledeg is t evenwicht
mien tegenbalans bist doe
veur die zing k doarom “Song Sung Blue”
eltje ©