“Kovvie?” Buurman Jan haar zien stee aan de keukentoavel weer innomen. “En n hompie kouke zeker?” vruig ik.

“Geern,” zee buurman Jan. “Doar bin k echt aan tou. Wilst nait waiten wat veur weke ik achter de rogge heb. t Regende melk mor mien schuddels waren omkeerd.”

“Vertel, moakst mie ja glad nijsgiereg,” zee ik gnivvelnd.

“Man, mien Griet is op n hobbel,” jeuzelde buurman Jan. “Zai is infekteerd deur de hoavermelkmeute.”

“Och, dat huft ja vot nog nait levensbedraaigend te wezen,” zee ik.

“Hol mie der over op,” motterde buurman Jan. “k Heb d’haile weke nog gain fersounlek glas melk had. Ìnkeld mor hoavermelkbrut. Doar kin ik nait aan wìnnen. Wat? Doar wil ik nait aan wìnnen. Haile generoatsies binnen opgruid mit Joris Drijpinter, melk is goud veur elk en mit melk meer mans. En nou zol t opains nait meer gezond wezen? Hest wel ains melkentwijbak mit hoavermelk had? Dij hoavermelkmelkers doun echte melk in de ban, mor ze willen wel vanalles in de melk te brokkeln hebben. Loat dij kakheuvels toch opholden mit heur gemelk. Ik bin d’haile weke al maal votkommen. Mor dat is t slimste nog nait.”

“Wat is din nog slimmer as hoavermelkentwijbak?” vruig ik.

“Ik mout van mien Griet op dieet,” mottjede buurman Jan. “Mien Griet het, zunder dat ik t wos, bie AliExpress korrigerend ondergoud kommen loaten. Zai zee dat mien lief teveul inhold kreeg. Dij was qua omvang aan de veul te roeme kaande. Doar wol zai nait langer tegen aankieken. Dus het zai via internet strak-om-de-pokkel-spanners besteld. Dij binnen guster kommen en ik mos mie der van heur vot in wurgen. Man, dij polten spannen mie om kont en lief.”

“Ik docht al: wat lopt hai der bescheten bie. Mor dit verkloart alles. Liekst net n moes in n meelzak,” zee ik.

“Schiet,” motterde buurman Jan. “Ik krieg t aine bain sikkom nait meer veur t aandere. En de boksem hangt mie nou inderdoad as n eerappelzak om de komt. Dij hoavermelkelite bepoalt wat mag en nait mag. Zulf maggen ze n kou stelen, mor n aander mag nog nait over n hek hìnkieken. Kom, ik goa weer noar mien Griet. Dij haar d’hoavermelkbrij alweer op t aanrecht kloar stoan. Tjeu!”

Buurman Jan ging mit lood in de schounen op huus aan. Ik herinnerde mie n old taimke van vrouger: melk is goud veur elk, mor nait veur Jan want dij migt tervan.

Ik mos onwillekeureg denken aan òl boer Diekemoa dij wel ais zee:

“God, wat bist wel veur n god: nemst mie mien kou en letst mie mien wief……”