
“Dou mie mor gaauw n kop kovvie. Doar bin k wel aan tou. Man, in wat veur laand leven wie ainglieks.”
Buurman Jan plofde dele op de keukenstoule. Ik schonk de kovvie in en tiedens t snieden van de kouke vruig k wat ter loos was. “Zo te zain zitst ja in n dip,” zee ik bezörgd.
“n Dip?” Buurman Jan vuil sikkom van zien stoule. “Zeg mor gerust n deprezzie. n Hail swoare. Ik heb net n braif kregen van de Nationale Raad van Cultuur. Mien Griet en ik haren noamelk subsidie aanvroagd veur n projekt.”
“Nou, dat is n goud initiatief. Dat kin elk nait zeggen,” zee ik. “De mainsten zitten tegenwoordeg gewoon op t geld te wachten. Wat veur projekt is dat din wel?” vruig ik.
“n Projekt veur echte Grunnegers. Mit de noadrok op ‘echte’. Grunnegers mit de worrels in t veen en in de klaai zal k mor zeggen. Ik haar de tekst van t Grönnens Laid vertoald en derbie doan om te onderstrepen dat t n serieuze aangelegenhaid was en dat wie as Grunnegers slim te lieden had haren vanwege de gaswinnen. Mor t is òfwezen. Wie kinnen de snuit òfvegen. Wie hebben nul op t rekest kregen .”
“Dat hebben ze din vast wel motiveerd,” zee ik.
“Wie waren te loat en te vroug,” zee buurman Jan. “De graaipot is leeg en de volgende wordt in 2025 pas weer vuld. Mor dat is t slimste nait. Wie muiken toch gain kans. Onze aanvroage kwam nait in aanmaarken vanwege de te hanteren nije kodes. Wie haren gain oog veur genderij, kleur, etniciteit, diversiteit en CO2. Onze toal was veul te recht en te slicht. En onze wille is vast as stoal en kon dus nooit boegzoam genog wezen, vonden ze. Wie gingen ook volledeg veurbie aan ‘Groningerinnen, Groningerhenners en Groningerhunners’, zo as zai dat schreven. Nou zeg ik die: echte Grunnegers worden gewoon diskrimineerd en boetensloten.”
“Tja, je mouten tegenwoordeg swiegen over t abnormoale, aans wor je òfschreven of negeerd,” zee ik.
“Inderdoad. n Gekkeboudel is t,” foeterde buurman Jan. “De kemizzie vuil ook over ons haart. Dij vuilt wat tonge sprekt en dat is nou net woar de lu dij d’aanvroagen beoordailen mouten nait veur vuilen. Din zol je wel ais tegensputtern kinnen. Nou ja, din wait je t wel. Diversiteitsdrammers, inkluzieklojo’s, wokedwoazen en gendergekken binnen der zat. Dij worden bie veurboat mit veurrang behandeld. Tja, en din is de pot zo leeg, netuurlek. Zo wordt via d’achterdeure aal dat intolerante gedram filaain de soamenleven indrokt. t Wordt tied dat t gezonde verstand zok heuren let en weerwoord geft. Nog even en wie hebben hier Amerikoanse toustanden. n Verrödde moatschoppij, dus. Nou, din is onze dege degelkhaid veurgoud verdwenen zeg ik die. En dat nait ìnkeld in Grunnen. Kom, ik goa weer noar mien pronkjewail, mien Griet in ons aigen huus, ons wonderlaand. Tjeu!”
Buurman Jan droop òf.
Veur hom en zien Griet beloofde t n tied te worden zunder golden raand…….