Lèstdoags las k n bericht over dialekten in Duutsland. Doar is onderzöcht welke van d’ongeveer 20 verschillende dialektgroepen de schierste is. Winnoar wer t Bayerisch. t Bliekt dat, wanneer lu dat dialekt heuren, ze vot denken aan baargen, meren en lu in klaaierdrachten. Aal beelden dij as pozitief ervoaren worden. Boetendes ligt dit dialekt goud in t geheur. Körtom, t ropt pozitieve gevuilens op. Zulf denk ik dat t ook komt deur dij schiere vraauwlu dij tiedens d’Oktoberfesten op heur rondborstege dainbloaden de literse bierpullen rondbrengen. Mor dat even terziede.

Twijdes is t Hamburgs worden. Wèl dat heurt krigt vot de reuk van zeewotter in de neuze en van n zeeman dij deuntjes van bieveurbeeld Freddie Quinn zingt. Of “An die Nordseeküste” ook nog n rol speuld het wer nait vermeld. Wel kwam noar veuren dat uutsproaken as “Budder bei die Fische“ of „Schietwedder“ boeten de regio ook bekìnd binnen.

Uut n aander onderzuik kwam noar veuren dat zo’n zestg persìnt van d’ondervroagden nog geregeld dialekt sprekt. Ook gaven lu aan dat ze laifde vuilen veur en groots binnen op heur dialekt. Of dat deur richte en slichte toal komt ston der nait bie.

Zeker is wel dat de toukomst van welke streektoal din ook in belangrieke moate òfhankelk is van t belaaid dat de verantwoordelken uut stro zetten. Doarbie komt t aan op d’aanpak en veur welke doulgroepen dij de mainste levensvatboarhaid het.

Dat geldt ook veur t Grunnegs.

Proaten over t verleden is n schiere dieverdoatsie, mor der mout neudeg noadocht worden over t vervangen van d’olle nappenslaifkes.

De tied dringt……

Al joaren…..