“k Wor der beroerd van. Je heuren, zain en lezen de lèste tied ja aal meer gruin nijs. Gaait t nait over t sloeten van kolensentroales, din gaait t wel over wotterpompen, izoleren, zunnepenailen, gasloos, vleesloos, zoltloos en zuitloos. Man, der blieven zo ja mor twij smoaken over. Bitter en zoer. t Wordt n bittere tied woarin aal meer zoere lu ronddolen. Alles wordt duurder. Doar komt vast ook t woord duurzoam vandoan. Nee, t wordt ter nait beter op.”

Buurman Jan zat aan de keukentoavel en haar mor zuneg tied om aan zien kovvie mit kouke te begunnen.

“Komt tied, komt road,” zee ik.

“Doe kinst mie wat. Slecht nijs komt de lèste tied aal meer op bulten,” zee buurman Jan. “Der wer mie van de weke zegd dat mien vruchtboarhaid as n kousteert noar beneden ging. Nou, din wor je wel even in joen mannelkhaid trovven, nee din?”

“Van wèl hest dat din wel heurd,” wol k waiten.

“Nou, dat las mien Griet veur uut n kraande dij bie de kassa van onze supermaarkt lag. Mien Griet kon t nait loaten om mie doar, mit heur pinpassie in d’haand wiezend noar dij kraande, ten overstoan van Jan en Alleman even onder uut de zak te geven. Maank aal t wachtende volk en overdreven haardop konfronteerde zai mie doarmit. Jan Piepke en Haarm Snoetje hebben dervan genoten. De tamtam in t dörp zal zien waark wel al doun. Man, k wer stòk vergrèld en zee dat ik gain spermadip haar en dat ik wel even noar dokter ging om doarvan t bewies te hoalen. Mor mien Griet bölkde dat dat op mien leeftied weggooid geld was. Nou, ik ston doar mooi veur lul. Aal t volk ston te gnivveln en te laggen. Schietvolk, ik was der kloar mit.”

“Ik heb lèstdoags wel lezen dat ter manlu binnen mit n snikkelkompleks, zee ik. “Dij binnen onzeker omdat de grootte van heur pronkstok nait veul bie te zetten het. Dij rieden doarom voak in dikke auto’s.”

“Nou doar heb ik mit mien Lada de Luxe gain last van,” zee buurman Jan. “Ik heb mien Griet zulf de winkelkare schoeven en uutpakken loaten. Zai luip rood aan. Dou zee ik dat heur hormonen nog van meroakels goie kwaliteit waren. Vanòf dat mement het zai niks meer tegen mie zegd.”

“Och, dat betert wel weer,” zee ik. “Dien Griet het nou vast gain last meer van heur hormonen.”

“Doe zegst t,” zee buurman Jan. “Mor goud, k goa wel weer noar heur tou. k Zal heur wel ais even bewiezen dat ik mie nog meroakels goud veurtplanten kin. Der is ja niks mis mit mien bainen. Tjeu.”

Buurman Jan ging op huus aan. Hai haar de woorden van zien Griet in zien zak steken most. En dij haren t vuur bie hom goud aanwakkerd.

Ik vruig mie òf wel van baaident t mainst in zak en as zitten zol….