Over de mate van racisme kun je veel dicussies voeren. Het is en blijft een kwestie van inleven en respect voor elkaar hebben. Dat geldt ook voor de bewegingen gerelateerd aan Black Lives Matter.

De kardinale fout die m.i. is gemaakt, is het feit dat men alle Nederlanders die eerbied hebben voor hun cultuur en tradities vanaf het begin als racisten heeft uitgemaakt. Ook de Nederlanders die totaal geen racistische gevoelens hebben bij een zin als: Zwarte Piet deed niets verkeerd.

Daarbij komt dat men de huidige generatie verantwoordelijk stelt voor het slavernijverleden en daarbij volledig voorbij gaat aan de rol die de eigen voorvaderen daarin hebben gespeeld. Ieder die nu leeft heeft daar part noch deel aan gehad. Onze toekomst en die van onze kinderen is niet gebaat bij het projecteren van het verleden in het heden. Het doel moet zijn dat je van het verleden leert en die niet elimineert.

Blijft dat racisme bestaat en wel bij mensen van iedere huidskleur. Dit is en blijft walgelijk, daar is geen twijfel over mogelijk. Dit geldt ook voor het feit wanneer je wel empathie eist van blank en niet van zwart. Dan zit er duidelijk iets scheef.

Gedachten en gevoelens van anderen aanvoelen moet van alle kanten komen. Ruwe, harde en geweldadige taal draagt daar niet toe bij. Bovendien is ieder mens verschillend en kun je moeilijk inschatten wanneer iemand wel of niet op zijn/haar tenen is getrapt.

Onze taal zit vol uitdrukkingen en gezegden die, als je ze letterlijk neemt, als racistisch of discriminerend zouden kunnen worden ervaren en/of uitgelegd. Het kan en mag echter niet zo zijn dat onze taal slachtoffer wordt van bekrompenheid, kleinzieligheid, muggezifterigheid en eigenbelang. Dit is bovendien funest voor het oplossen van het racismeprobleem. Empathie geldt ook voor taal. We zitten niet te wachten op een taalpolitie.

Of zoals Erasmus ooit zei: De zwanen zullen zingen zodra de kraaien zwijgen……