“Kiek, ook n kerstkoartje veur die. Dat is veur de wekelkse kovvie en kouke. k Heb ter ook wat achterop zet.”

Buurman Jan schoof n koartje noar mie tou. “Nou, slim bedankt,” zee ik en draaide t koartje om. Onder ‘Prettige Feestdagen en een Gelukkig Nieuwjaar’ ston: bedankt veur de kouke en leut en t luustern noar aal mien geteut.

“Geern doan,” zee ik. “Mor heurde ik t goud? Zeest net: ‘OOK’ n koartje?”

“Joa,” zee buurman Jan. “Mien Griet en ik binnen duurzoam bezeg. Wie goan al n dag of wat zo rond n uur of zeuven haalf aachte mit onze kerstkoartjes deur t dörp en bellen her en der aan bie lu dij wie min of meer wat kinnen. Mien Griet dut t woord. Dij het ja n gladde proat over zok. Nou, en din zegt zai dat wie n kerstkoartje sturen wollen mor dat t ons veul beter touleek om onze kerstgedachte persoonlek over te brengen.

En ik mout zeggen: wie hebben doar veul sukses mit. Wie binnen nou al drij oavends op pad wèst en overaal binnen wie in huus nuigd. Lu bie ons in t dörp binnen nait knieperg. Wie kregen bie elk kovvie en wat ter bie. En mien Griet en ik huilen de konverzoatsie elk moal goud aan de loop. t Gevolg was dat ter ook nog n drankje en n hartege beet op toavel kwamen. t Was slim gezelleg en tied vloog om. Tegen middernacht gingen wie op huus aan.

“Zo, din zet je der wel deur,” zee ik.

“Krek,” zee buurman Jan. En doar komt bie: wie worden in dizze dure tied dikkedakkend riek. En wie binnen dus duurzoam. Wie hebben nou al hail wat gas en elektrisch uutspoard. Kom, ik goa weer noar mien Griet. Wie goan ons veurberaaiden op vanoavend. t Is ja weekend en din zol t wel ains loat worden kinnen. Tjeu!”

Vot was buurman Jan. Hai en zien Griet haren t loos bekeken.

Ik kreeg guster op mien buutsmobieltje n bericht dat ter lu waren dij in t dörp mit koartjes langs de deuren luipen. t Was veur n goud doul haren de koartventers zegd. Plietsie was inmiddels beld.

Ach, dat waren vast lu zunder kerstgedachte……