“Hest t ook lezen? Over dij man in Spanje dij zokzulf deur zien snikkel schoten het? Volgens mie kin dij t wel schudden om ooit nog as n Don Juan deur t leven te goan. Man, hou dom kin je wezen.”

Buurman Jan zat nog mor net of hai stak al van wale. “Kovvie?” vruig ik en schonk intied al zien kopke vol.

“Geern,” zee buurman Jan. “n Goie kop kovvie op de vrouge mörgen dut wondern. Traauwens, ik was lèstdoags aan t goegeln en dou las ik wat over t dunning-kruger effect. Dunning en Kruger kregen in t joar 2000 de Nobelpries veur psychologie. Om n laank verhoal kört te moaken: ze kwamen tot de konkluzie dat domme lu heur prestoatsies hoger inschatten as dat dij in waarkelkhaid binnen. Mor deur heur aigen domhaid binnen ze nait in stoat om heur verkeerde keuzes in te schatten. Körtom: domkoppen lopen van domhaid over van zulfverzekerdhaid. Desondanks zai je ze wel voak in veuraanstoande pozietsies. Veurbeelden zat, ja.”

“t Is wat,” zee ik. “Mor ja, t voutvolk loat ook ja veul te voak over zok hìnlopen, nee din?”

“Krek,” zee buurman Jan. “Kiek, dat overschatten van zokzulf komt veuraal in ‘hogere kringen’ veur. En omdat heur ondergeschikten bange binnen veur heur aigen pozietsie zeggen ze der niks van. Nee, t is slecht stèld mit de medemìns. d’Angst om te overleven zit ter goud in. En dat wordt ter tegenwoordeg al op jonge leeftied instampt. Wat dochst van aal dij lutje beudels dij liggend in de waige treust worden omdat heur olders zeggen dat heur toukomst der nait rooskleureg uutzugt en dat heur lèste uren sloagen hebben.

Mor goud, dit perbleem löst zok vanzulf op. Der kommen aal minder noazoaten, omreden t mannelk geslacht schient aal minder nuttegs te produseren. De vruchtboarhaid van de man bliekt mit ongeveer ain persìnt per joar òf te nemen. Tja, ik kin mie veurstellen dat dit veur lu dij zokzulf overschatten n dikke desepsie is. n Lul wordt op dizze menaaier n nul. Mor kom, ik stap weer noar mien aigen schat, mien Griet. En al zeg k t zulf: dij stap mout je nait onderschatten. Tjeu.”

Buurman Jan ging op huus aan. Òf en tou haar ook hai wat last van t dunning-kruger effect. Ach, zolaank hai zok mor nait in zien aigen raive schut.

Dat zol ja slim lulleg wezen….