
BUURMAN JAN- No Woman, No Cry
“Mien Griet en ik waren veurege weke in brasserie In De Gebakken Peren. Wie hebben der lekker dikkedakt en tot onze verrazzen was der ook nog live meziek: n orkest dij reggae speulde. Schier man. Even tussen t oppeuzeln van de carpaccio en de biefstokpunten deur mitnuuntjen mit bekìnde reggae-deuntjes.”
“Zo, dien Griet was zeker goud in vörm tiedens No Woman No Cry. Kovvie?” Ik wos t antwoord al dus t kopke was al vol.
“Joa, dat kinst wel zeggen,” zee buurman Jan. Mor opains tiedens ‘Tomorrow People’, n nummertje van Ziggy Marley, wer de stekker deruut trokken. Ze konden de koabeltjes oprollen en t drumstel inpakken. n Koppeltje mentoal gemankaaierden haar kloagd. Lu haren zok onpazzelk vuild. Nait deur n verkeerd valende tosti of zo, mor vanwege de meziek. t Kon nait zo wezen dat dij blaanke muzikanten rasta kapsels haren. Dat was in heur ogen n vörm van tou-aigen van aandermans kultuur.”
“Man, man, man, dat is inderdoad bie de wilde knorhoanen òf,” zee ik.
“Inderdoad,” zee buurman Jan. “Nou kregen wie guster n mailtje van d’uutboater van de brasserie woarin hai zok verontschuldegde veur de reggae-meziek. t Muide hom dat hai ons van teveuren nait inlicht haar en ons tiedens t eten let wel: blootsteld haar, aan reggae. Hai haar zien pebliek beter tegen de meziek beschaarmen most, schreef e. Man, in wat veur wereld leven wie ainglieks. Wat moakt mie dat nou uut of n swaarde blond hoar het en n blaanke n kroeskop. Mor t bliekt wel dat ter aal meer lu binnen dij t verblief in n gesticht ontlopen.
Mor kom, ik goa weer noar mien Griet. Wie goan ons elk alvast bie AliExpress n kerstmanpak bestèllen. As t gas dammeet òfknepen wordt doun wie dij aan. Zo kommen wie de kòlle doagen zunder perblemen deur. Tjeu!”
Ik bleef verbalderd achter. Vrouger waren der ook mafkezen, mor dij kwamen in therapie. Tegenwoordeg schient dat soort lu onze nörmen te bepoalen. Buurman Jan muik zok terecht zörgen. Aal meer wordt bewust verkeerd interpreteerd. Veur d’ain is t zulfde laid n lofzang op t leven van n allainstoande man, veur d’aander is t n troostlaid veur n gelaifde en dreugt heur troanen, bezingt n zunnege toukomst en wil heur nooit vergeten. Tja, de wereld zit aal meer mit de gebakken peren.
No Woman, No Cry…….