“Mien Griet het heur overjoarege Singer-naaimesien mit haandslingertje weer op batterij hoald. Ik mos dat swoare kreng van beune hoalen. Doar ston e al tientallen joaren achter aandere vertuten. Aal overbodeg spul zo as volautomoatische snibbelmesienen, multi-cookers en mixers in alerhaande soorten en moaten. Aalmoal raive woar je meer tied aan t schoonmoaken kwiet binnen as aan t gemak wat je der, volgens de rekloames, van hebben.”

“Kiek, ik heb ook n mesientje, n kovviezetter,” zee ik. “Goa zitten, din schenk ik die even n kop kovvie in. Mor eh…, wat gaait dien Griet mit heur Singertje doun?” wol ik waiten.

“Nou dij gaait kuzzentjes moaken,” ging buurman Jan verder. “Ik heb ons inschreven bie de Koamer van Groothandel. Wie binnen noamelk n bedriefke begonnen. Wie goan kuzzentjes moaken. Wie hebben ook al n noam veur ons bedrief bedocht: ‘ZABO’ en onze rekloameslogan is ‘ZABO veur KOP en POPO’. Kiek, ZABO is d’òfkörten van Zacht As Botter. De kuzzentjes van Griet worden zo zacht as flewail.

Bie ons op beune bin k intied al begonnen mit t moaken van oploadapperoaten. Dij figelaaier ik op n loze menaaier in de kuzzentjes van mien Griet. Onze doulgroep binnen dij nije scholen dij sticht worden. Scholen zunder CITO-toetsen, mor mit kokkerellen en leerprosezzen dij pazen bie t individuaile bioritme van elk kind. Ain van de speerpunten op dij scholen is d’aanschaf van kuzzentjes woarop de kinder zok aalgedureg oploaden kinnen. ‘Sjillen’ nuimen ze dat. En dat waarkt net as bie nijmootse telefoontjes. Dij leg je ook ja op n soort van kuzzentje. En even loater dut dij t weer as n tierelier. Nou eh…, ik goa aan t waark. Tjeu.”

En vot was buurman Jan. Ik haar t inderdoad ook lezen. Scholen as Buitenwijs maggen mit overhaidsgeld stokpeerdjes opzetten. Tja, t is netuurlek de vroage hou of dat òfkaalft. t Bliekt ja voak dat belastengeld nait aaltied bovenwies besteed wordt. Mor ja, as t om Koophandel gaait……

Ik ruumde t diggelwaark op en docht: “Kom, even tied om te chillen.”