“Man, wat hest wel op de kop. Is t zo kold boeten?”

Buurman Jan was de keuken inkommen mit n kapusjon op de kop en luit zok dele zakken veur zien kop kovvie en snee Grunneger kouke.

“Nee man, temperatuur vaalt ja mit,” zee buurman Jan. “n Dikke winter hebben we ja nait. Nee, ik bin nijmoods, ik heb n oedie.”

“n Wat? n Hoodie bedoulst zeker,” zee ik.

“Dat zee ik,” antwoordde buurman Jan. “n Oedie is tegenwoordeg ja in de mode. Nou, mien Griet en ik hebben ons elk aine kocht. Mien Griet kon eerst gain keuze moaken. Vraauwlu ja. Zai het n swientjeroze, n kouschietengruine en n moesgrieze aanhad, mor t is op n wupkoarentjeblaauwe uutdraaid. Mien Griet wol der ook nog n leren boksem bie, mor dat heb k heur òfroaden. Dij spande heur noamelk om de kont. Gain kiek geliek bie mien Griet. Dou mien Griet noa drij ketaaier heur keuze moakt haar heb ik n retro swaarde kozen, omreden retro is de trend op dit mement. Kiek, mode mout je volgen, nee din? Ook al zaI t hemd boven de boksem, ik dou mit. Zo’n oedie is n soort van maauwhemd mit lange maauwen en mit n kapusjon. En dat komt mit n dikke poeste wind goud van pas. Ik heb mie der ook nog n biepazend pokkeltaske bie kocht. Doar paast mien telefoon schier in.”

“Zo, din hest zeker ook sneakers aan de vouten en n spiekerboksem mit scheuren en goaten,” zee ik wat nittjend.

“Nou nee dat nou weer nait,” zee buurman Jan. “Je mouten kerke wel midden in t dörp loaten. Ik wil nait bie de weg lopen as n slobbertje: zo’n snokkel dij n voale boksem om de kont hangen het mit t kruus tussen de knijen. Boetendes wil k der ook nait bielopen as n Don Jan dij as n magneet waarkt op alle vraauwlu. Mit mien seksepiel kost mie dat allìnt mor geld. En de kans dat je metooslachtovver worden is tegenwoordeg ook nait ondenkbeeldeg. Nee, ik heb aan mien Griet genog.

Nou tjeu, ik goa noar mien Griet. Mor ehh…. ik wait nait of ik aankommen weke der weer bin. Mien Griet en ik goan noar d’Oekraïne. Vechten veur de vrijhaid. Vechten tegen de ruzzen.”

Buurman Jan haar in ain boksemwams deur reveld. Ik haar der gain woord tussen kregen. En veul was k ook alweer vergeten.

Mor din zien lèste woorden. Dij bleven hangen…..