“Lekker, man. Der gaait niks boven n homstok Grunneger kouke dij je zunder mörfflittertje bie n lekkere kop kovvie opeten kinnen.”

“n Mörfflittertje, wat mag dat din wel wezen?” vruig ik.

“n Mondkapke” zee buurman Jan. “Dastoe dat as grunnoloog nait waist. n Flittertje is ja n lapke stof en dij dou je veur joen mörf, joen mond. Mor eh…. dou mie nog mor aine.”

Buurman Jan haar bliekboar de smoak te pakken. Hai ging der ais even goud veur zitten en schoof zien kopke richten de kovviepot en zien lege schuddel noar de schoale mit kouke.

“Traauwens waistoe wel woar t woord ‘lekker’ vandoan komt? Dat komt oorspronkelk van ‘likker”’ Dat woord is ooit gangboar worden veur smulpoap en lekkerbek. Dij lu likken ja geern. En van aal dij likkerij kwam t woord ‘lecken’. Vrouger wer der ook ja lekker eten en dikkedakt. Mor t mooiste komt nog. ‘Lecker’ wuir ook bruukt veur ‘klaploper, wellusteling, schoft’. En, let op: ook veur ‘smeerlap’. Snapst hom?”

“Nou nee”, zee ik, “ik snap nait wat t mooiste is dat nog kommen mout.”

“Nou”, zee buurman Jan, “der wordt tegenwoordeg deur bestuurders ja vanalles en nog wat lekt. Voak gebeurt dat bewust en dat deugt ja nait. n Lekker is dus gewoon n dikke deugnait, n gemain persoon. Dat lekken gebeurt mainsttied filaain en komt de lekker voak goud van pas. Tegenwoorden nuimen wie dat ook wel ‘n Segertje’. Zo waiten wie nou al dat t beoogde nije kabinet de medisch-ethische kwesties veur t gemak mor even aan kaande kwakt. Via dij lektaktiek kinnen wie ons doar nou alvast drok om moaken veurdat t definitief wordt. Tja, je zollen mor ongewìnst geforseerd zwanger worden. En vergeet nait de liedensweg van lu dij geern uut t leven stappen willen. Dij worden tot lieden dwongen vanwege n idee van lu dij zulf beschikken willen over aandermans zulfbeschikken.

Kom ik stap op. Mien Griet en ik goan aankommen weke n dag of wat mit traain aan rit. Kieken of wie ook n Segertje vinden. Wel in de daluren vanzulf, want din krieg je lekker körten. Wie goan vandoage alvast de koartjes kopen. En ik koop ook even n dikke pude lekkeris veur onderwegens. Tjeu.”

Dou buurman Jan vot was ging k op zuik noar d’oorsprong van lekken en likken. Zo het ‘likken’ ooit de betaiken had veur ‘n rad veur d’ogen draaien, veur de gek holden”’. En dat komt ons op t heden ook nait vrumd veur.

Aine dij lekt krigt ja voak gain lik uut de panne………