“Hest t ook al lezen? Der wordt weer docht over t invoeren van rekenrieden, of tewel kilometerhevven. Din betoal ik dammeet veur t gebruuk van mien Lada de Luxe mit trekhoake. As de moandelkse òfreken komt kin mien Griet persies zain houveul kilometers wie reden hebben. Mor dat is t slimste nait. Zai trekt de kilometers dij wie soamen reden hebben deròf en wait din persies houveul ik allìnt reden heb. En din mout ik mit t wotter veur de dokter om te verantwoorden hou of dat wel zit.
Ik zeg die dit. t Gaait ter op aan dat ons soort lu op bepoalde tieden nait meer bie de weg mag, behaalve as wie d’hoofdpries betoalen. Veur oldjes geldt tiedens de spitsuren: hol joe koest binnen 4 muren. Nee t wordt ter nait beter op, dat zeg ik die. Zo krigt de belastendainst t nog swoarder. En doe waist ook wel dat t doar n dikke rommelpot is. Doar schienen gain rekenwonders te waarken. t Duurt nait laank meer of elk het n klikapp. Swoagertje van Griets bruier waarkt bie de gemainte Midden-Grunnen en het al aine op zien buutsmobieltje kregen. “Meld n vermoeden” hait dij app. Man, nog even en elk is vogelvrij. Joen privacy is din volledeg noar de kloten.”
Nou mainde ik aaltied dat elk zien mannelkhaid tot elks privacy beheurde, mor ik kreeg gain kans om doar daiper op in te goan, omreden buurman Jan revelde mor deur.
“Kom ik goa noar mien Griet. Meschain mout ik nog wel op sprinkhoanejacht. Mien Griet is weer ains kulinair aktief. Zai het n moaltje veldsprinkhoanen kocht bie n torren-tiekentoko. Mien Griet is gek op nijmoodse fratsen. Mor ja, stel die veur dat ter nog aine van dij wuppers wupkrachteg is. Din mout ik op de knijen. Ik hoop dat ter gain gemoalen vleugels en poten in zitten. Doar kom je woarschienlek van in de schieterij heb k lezen. Volgens mie kin je zulfs last van wurms kriegen. Man, man, man, dou mie mor gewoon n……..”
Dat leste was nait meer te heuren, omreden keukendeure was al achter buurman Jan dichtsloagen. Hai haar t ter mor swoar mit. Mor ja, as je tegenwoordeg t nijs volgen wor je ook ja nait slim bliede. En din mos hai ook nog kulinair mit zien Griet. Ain ding was zeker: buurman Jan ging n onzekere moaltied tegemuide. En dat hai noa t eten zo dik as n tieke wezen zol was ook al nait woarschienlek.
Zeker was wel: hai was totoal van de kook…..