Guster was de leste dag van d’Olympische Speulen. Noa t aanvankelk gerezerveerde enthousiasme vanwege de problemen rond de pandemie vlogen de vonken der tiedens de slotseremonie vanòf. Begriepelk, omreden t was op veurhaand gain zekerhaid dat t zo lopen zol zo as t lopen is. Alhouwel t onzeker is hou of t in Japan òfkaalft.

Ik heb tot op t lèst genoten van geweldege sportmementen. Sport is kompetitief en ontlaint doar in wezen ook zien bestoansrecht aan. Mor sport verbindt en verbruiert ook ondanks dat ter veul teveul geld in om gaait. Der binnen veurbeelden zat van transaksies woarbie dudelk wordt dat gain mìns zoveul weerd wezen kin. Mor veur brood en speulen is “t volk” bliekboar niks te gek.

Noa de slotseremonie zedde ik televizie uut en keek noar n groot swaart, leeg schaarm. Opains verschenen der vanuut de duusternis nog wat noabeelden op mien netvlies: Nederland.

Ik zag t laand van notoire zeikerds dij niks aans te doun hebben as t slopen van swoar bevochten verworvenheden en weerden. Der klonk op d’achtergrond geëtter van typen as Baudet en Engel en kezorten. Dizze malaize wer haard overstemd deur mizzelkmoakende pubers dij de weelde woarin ze opgruien nait verdroagen kinnen en dij te pas en te onpas zinloos geweld botvieren op lu dij gelokkeg en tevreden binnen mit wat ze hebben. Ik heurde t gezever over t inpaarken van onze vrijheden. In stereo vong ik nog de votstaarvende neurotische kloagzangen op over de netuur, d’energietranzietsie en t milieu. Aalmoal lu dij op heur menaaier denken t monopolie te hebben op de woarhaid. Heur woarhaid. Aigenbelang viert hoogtij. Solidariteit is ìnkeld nog n woord.

Ik was even votdommeld mor d’essentsie was dudelk. De sportprestoatsies, leverd tiedens d’Olympische Speulen in Japan, teunen aan dat ter wel degelk verbondenhaid wezen kin ondanks de verschillen in nationaliteit, geslacht, geoardhaid en prestoatsiegerichthaid. As je t mor zain en aksepteren willen. De gunfaktor was hoog.

Lu as Sifan Hassan en Abdi Nageeye (mor vanzulf aal onze sporters) drokken ons mit de neuze op de faaiten: je kriegen niks kedo. Lu dij bie de liggende vreters prominent op de veurgrond treden, mor ook de meedogenloos graaiende geldwolven, machtsbeluste regerenslaaiders en nait te vergeten aal dij lu dij aandern tot last binnen vanwege heur aigen chronische ontevredenhaid zollen zok ais goud achter d’oren kraben mouten.

Mor ja, teveul lu binnen kompleet van t padje en teunen doaglieks heur zunderlinge mentoale gesteldhaid. Kritisch wezen kin gain kwoad, mor as je òfbroakprosezzen in gang zetten droag je as sloper of as wappie nait bie aan oplözzens en verbeterns.

Ach, wappie wezen is al laank gain zingeven meer. t Is n last…….