t Schoot mie gusteroavend opains in t zin: de column mos nog schreven worden.

t Woord “schoot” leek mie wel n schier onderwaarp. Ie hebben der ook ja mit te moaken had, nee din? Of hebben ie vrouger nooit bie aine op schoot zeten? Doar huif je vast nait laank over noa te dìnken. En moggen ie wat vergeetachteg wezen: t schut joe vast zo te binnen. En zo nait, din zal t joe zo wel te binnen schaiten.

t Woord “schut” is dus de verleden tied van t waarkwoord “schaiten”.

Wozzen ie dat vrouger “n schoot” n langwaarpeg witbroodje was? Man, dat waren nog ais tieden. Je kregen dou bie n bakker drij schoten en drij bollen veur n kwartje. Of dat op de kermis ook zo was kin k joe nait vertellen. Dou waren der wel schaittìnten mor doar verkochten ze gain schoten. Of in zekere zin netuurlek wel. As je dij schoten “kochten” kon je de roze missen. Din schoot je mis, omreden ie haren der noast schoten.

In t Nederlands zee aine din: “Ik heb misgeschoten.” Mor ja, dat woord komt van “schieten”. Dit woord bruuk je in t Grunnegs voak as joen biedroage n strontproatje is, bieveurbeeld as aine zok in de boksem scheten het. Meschain kinnen ie joe dat van joezulf nog wel herinnern.

Mor goud: om t nog even (on)dudelker te moaken t volgende:

As lu n kenon òfschaiten schieten aandern zok wellicht in de boksem. Of der is aine dij zok van benaauweghaid zulfs van d’hakken schit. n Dikke schietboudel dus. En dat is gain kermisattraksie. Dat nuim je n schaittìnde. Dij ston vrouger tussen de bak van Londen en t tìntje van Van Ledderom.

Kiek: ik was zo aal dìnkende en typende al schier opschoten. t k Mos nog even t krinkje rond moaken. En dou k dat doan haar was t tied veur n borrel.

Of zo as in schippersjargon: “t Was schoot aan”…….