Ie hebben vast wel ains heurd van d’uutdrokken: tegen wil en dank. Dat is aingenlieks dubbel op, omreden “dank” haar vrouger ook de betaiken van “wil” en “zin”. t Woord “ondanks” betaikent ook ja “tegen de zin van”. En as aine joe dankboar is, is dij joe erkentelk. Dij heb je t noar de zin doan en dij is joe doar dankboar veur.

Ik heur joe al denken: “Wat het dit nou veur zin.”

Ach, t is zo mor even n zin van mie. t Is gewoon veur poelegrap en oardeghaid omdat mie t vandoage tot nou tou goud noar t zin gaait. Zulfs braid noar t zin. Ik hoop din ook dat ik hierveur gain stank veur dank krieg. t Is wellicht nog interessant te melden dat t woord “stank” hier niks mit stinkerij van doun het. t Is ìnkeld bruukt veur t riem. Stinken dut n bunzel. Dit leste even as biezin.

t Belangriekste veur mie is dat ik dit nait mit tegenzin dou. t Leven is ook ja veul aangenoamer as j’aargens zinneghaid aan hebben. Want as je de zin der òfhebben wordt t neudeg tied veur bezinnen.

Soms heb je meschain t gevuil dat je joen zinnen verzetten mouten. Aans wordt t leven zinloos en dat wil je ja nait. Mor hol aaltied veur ogen dat t onzinneg is as j’aandere keuzes moaken ìnkeld om n aander zien of heur zin te geven. Doar komt ook nog ains bie dat je t nait elk noar de zin doun kinnen. Dat mout je nait ains willen: d’ain het ja zin aan de mouder, d’aander aan de dochter. Bedenk: elk mins het zien zinnen, elke gek zien kuren. En dat is gain onzin.

Traauwens nog even dit: ain hìn is n zin, dij brengt ja waaineg gewin.

Loat dit nou de leste zin wezen….