Onlangs is der n nij webstee lanseerd: “Nedersaksisch leeft en verbindt”. t Is n initiatief van de vief toalinstituten dij aktief binnen in t Nedersaksisch toalgebied. t Is n geweldege zet om op dizze menaaier de streektoalen aan te peerdjen. Ik bin der din ook votdoadelk even “indoken”.

De toalbureaus van elke pervìnzie stelden zok in apaarde biedroagen even veur. Noa t lezen van de Grunneger introduksie mos k denken aan n femilietrevven van n week of wat leden.

Dou was t weer zo wied: onze femilie haar veur de zoveulste moal n soort van reünie. Schuld doaraan was ol tan Triene. Zai haar 88 joar leden t levenslicht zain, dus verzoamelde zok op dij zundag t haile woagenpaark van onze femilie op t haimstee van tan Triene en heur man Evert. Van d’overjoarege Lada van oompie Graddes tot aan de aal-vaar-wiel-aangedreven SUV van neef Derrick. t Was elk moal weer n komplede occasion-show. Belonbloasclown Jippo ontbrak der nog mor aan.

Mor goud, dou elk de nije aanwinsten bekeken en goudkeurd haar was t tied om t woonboerderijchie te betreden. En zo as aaltied wer t volk verdaild over de veur-, d’achterkoamer en de zolder. Veur zaten de vraauwlu. Achter in de keuken klonterden de manlu, omreden dat was dichter bie de kelder en dat was wel zo handeg omdat doarin de kratten bier stonden. En op beune bounderden de beudels rond, onder d’hoanebaalken en maank de siepels en dreuge bonen.

Ik wait nait hou of bie joe de verjoardoagen verlopen, mor dij van ons binnen aaltied slim veurspelboar. Swoager Wilm het aaltied last van zien rogge en is nog aaltied op steun. Steun het op dit mement ook neef Appie. Dij is net van de vraauw òf en lopt nou bie n avvekoat vanwege d’omgangsregeln. “t Wief wil nait om liek,” zee e nusterg en dronk meer as dat goud veur hom was.

En zo kwammen de stainswelle van oompie Hannes, t viefde kunstgebit van zien oldste bruier Haarm en de meedsienen tegen d’iemege borst van swoagertje Kees veurbie. Aal even tussen de hompen keze, de te dikke plakken dreuge worst en de zulfgedraaide gakbalen van tan Triene deur.

Mor nij was t onderwaarp betrevvende neef Jannes. Dij haar n beste betrekken bie sosioale zoaken op t gemaintehuus. Hai haar der al joaren over snaard en haar t doar meroakel noar de zin. Elk kon zien taimke wel al dreumen. Mor dit moal kreeg e de wind van veuren. Vanwege de gemaintelke herindailen zag de rest van de femilie de kans schoon om Jannes ais n moal te kakken te zetten. Verwieten as “n kloten waarkmotivoatsie”, “t loie swait van ambtenoaren is t ainege wat doar lopt”, “vergraimers van ons geld” en “ain en aal trammelant onder mekoar” kwamen in vlot tempo veurbie.

Ook neef Bertje haar heurd dat t regelmoateg veurkwam dat d’ambtenoaren tegenover mekoar stonden as twij kappershoanen. Zulfs de lu mit hoar op de koezen stonden òf en tou te trillen as n ruske. “En dat komt veurnoamelk omdat ter gounent binnen dij mainen dat ze belangrieker binnen as d’aandern en der doarom over stappen as n koater in de mörgendaauw”, wos hai.

Körtom: waarken in dizze peblieke sektor was volgens de deskundegen dij t waiten konden gain lollechie. Wat ik doar wel van von wer der vroagd. Nou ja, ik zee dat kommunikoatsie slim belangriek is, zowel schriftelk as verboal. Zowel intern as noar boeten. En dat je doar veul ellìnde en onvree mit veurkommen kinnen. Boetendes is t ook ja joen veziedekoartje.

Inderdoad: n veziedekoartje. Net as de Grunneger introduksietekst op dat nije Nedersaksische webstee. Der wordt schier uutstokt wat de bedoulen is en wat veur plannen der binnen. Elk kin zok doarvan op d’höchte stellen.

Kommunikoatsie is ja belangriek, nee din?

Mor nou nog wel even de toalfouten deruut hoalen….

op https://nedersaksisch.com/partners-nedersaksisch/